21. Zuzanna spotyka siebie samą
– Alexander Sutherland Neill założył w 1921 szkołę Summerhill, która istnieje do dziś. W punkcie piątym statutu szkoły – przeczytała Zuzanna – Jest następujący zapis:
„Zapewnienie dziecku życia w społeczności, która je wspiera, za którą dziecko jest również odpowiedzialne, i w której dzieci mają poczucie, że są wolne i odczuwają siłę do generowania zmian w społeczności zgodnie ze sprawiedliwymi, demokratycznymi zasadami”
Zuzanna odszukała kolejny cytat i znowu przeczytała na głos:
„Summerhill jest miejscem, w którym ci, którzy posiadają wrodzone zdolności i pragną być naukowcami, zostają nimi; natomiast ci, którzy predysponowani są do zamiatania ulic, będą pracować miotłą. Chociaż, jak do tej pory, murów naszej szkoły nie opuścił żaden zamiatacz. Nie piszę tego ze snobizmu, jako że wolałbym, aby szkołę opuścił szczęśliwy zamiatacz ulic niż znerwicowany uczony.”
– Tak napisał sam założyciel krótko przed śmiercią – stwierdziła. – W Polsce też są szkoły zainspirowane jego pomysłem. Rządzą tam dzieci. Mogą nie przyjść na jakąś lekcję i wybrać inne zajęcie lub po prostu zabawę, ale nie powinny na przykład zakłócać ciszy nocnej, gdyż to narusza wolność innych osób. Wolność dotyczy wszystkich wyborów dziecka, także nieskrępowanej zabawy i kreatywności, ale kończy się tam, gdzie może naruszać dobrostan innych. Chcesz chodzić do takiej szkoły? – Zuzanna spojrzała na córkę.
– Nie chcę zamiatać ulic. – Dziewczynka skrzywiła się.
– A kim chcesz być? – spytała Zuzanna.
– Influencerką i reklamować majtki za 1200 złotych – odpowiedziała córka. Wstała od stołu i dopiero w przedpokoju odwróciła się, zrobiła głupkowatą minę i wyciągnęła język. – Nie stać cię mamo na prywatną szkołę. – Dodała całkiem poważnie.
– Wypruję sobie żyły, ale zarobię na czesne – odpowiedziała Zuzanna i też wyciągnęła język. – Masz zbyć szczęśliwą influencerką!