Z cyklu Kot Lucjan i kobieta Cecylia
opowieść DWUDZIESTA CZWARTA
– „Stań po właściwej stronie.” – Przeczytała. – „Nawet jeśli to oznacza, że będziesz stała sama”. A skąd mam wiedzieć, która strona jest właściwa, albo czy stojąc sama po prostu się nie wydurniam lub nie jestem zwyczajną egoistką? Co o tym sądzisz Lucjuszu?
– Jedyna „właściwa” strona to twoja strona. W życiu liczy się tylko życie i nic innego. – Kot Lucjusz odpowiedział wykonując typową dla siebie rundę wokół pokoju.
– Ale to egoizm, a nawet oportunizm. Każdy szubrawiec tak może powiedzieć. – Obruszyła się.
– Powiedz to wiejskiemu kotu, który musi przeżyć albo dzikiemu burasowi na działkach w zimie albo żeby to dobitniej wyrazić – powiedz to dziecku w zbombardowanej Ukrainie albo matce w głodującej Erytrei albo koczującym na granicy uchodźcom. Szubrawiec broni swego interesu, a prawdziwy człowiek broni życie. – Rzekł kot Lucjan.