Mar Ja Jo La z rozdrażnieniem podarła nuty i wrzuciła je do ognia.
– Nigdy nie nauczę się grać z nut! – Krzyknęła. – Co innego akordy.
Kopnęła gitarę i natychmiast ją podniosła sprawdzając czy jej przypadkiem nie uszkodziła.
– Człowiek to jednak głupie bydlę – pomyślała. – Jak można w czasie koncertu połamać własną gitarę a potem ją podpalić? A jednak swoją, ukochaną, wymarzoną, zadbaną gitarę właśnie kopnęłam.
– To ja jestem głupie bydlę – stwierdziła w myślach. – Mszczę się na swoim pięknym instrumencie tylko dlatego, że nie potrafię wykorzystać jego możliwości. Mój potencjał jest zbyt mały wobec potencjału gitary, na której usiłuję grać z nut. Jestem żałosna.
Jak temu zaradzić? Siebie powinnam kopnąć. Ale jeśli siebie kopnę to prawie tak samo, jakbym kopała gitarę.
Przecież ja też jestem cudownym, ukochanym instrumentem. Dlaczego siebie samej nie doceniam?
________