Carl Gustav Jung przytacza stare chińskie powiedzenie: Jeżeli niewłaściwy człowiek używa dobrych metod, wówczas to co w danej metodzie było właściwie, działać będzie w niewłaściwy sposób.
Czym jest owo właściwe działanie? Służy, wspiera, rozwiązuje węzły, prowadzi do harmonii, nikogo nie rani. Przynosi wolność, nigdy uzależnienie.
Kim jest właściwy człowiek? Służy, wspiera, rozwiązuje węzły, prowadzi do harmonii, nikogo nie rani. Przedkłada wolność nad uzależnienie.
Jung trafianie konkluduje, że to starożytne powiedzenie, niosące w sobie wielką prawdę, stoi w rażącej sprzeczności z naszymi, współczesnymi przekonaniami. Sądzimy bowiem, na tym zasadza się większość szkoleń, biznesowych porad, technik rozwojowych oraz inwestycyjnych, że dobra metoda działać będzie niezależnie od tego, kto ją stosuje.
Właściwie cała współczesna nauka, medycyna, psychologia, psychoterapia a także biznes – powielają ten punkt widzenia.
Tymczasem wszystko zależy od człowieka, a niewiele lub zupełnie nic od metody. Metoda wyznacza jedynie kierunek, jest ścieżką, którą podąża człowiek, a to w jaki sposób to czyni, zależy od jego wnętrza.
Jeżeli stosowanie metody uznawanej za cudowną i najskuteczniejszą przestaje wyrażać prawdziwą naturę człowieka, metoda staje się jedynie pozą, czymś sztucznym, wykorzenionym i mdłym, i służy jedynie samooszukiwaniu.
Co gorsza metoda może stać się po prostu dłuższym kijem, którym z bezpieczniejszej odległości niż przed jej poznaniem, człowiek niewłaściwy będzie mógł smagnąć swojego brata lub syna, męża lub wroga. Użyje kija, ilekroć zechce kogoś podporządkować sobie lub ośmieszyć. Kij, nieco dłuższy niż dotychczas, dzięki nowej metodzie, pozwoli mu z bezpieczniejszej odległości smagać.
Wówczas właściwa metoda staje się dla człowieka sposobem unikania nieubłaganego porządku własnego istnienia i w końcu staje się trucizną, narzędziem przemocy lub bezużytecznym spisem kilku zasad.
____________________
____________________