Kot Remigiusz i kobieta Leokadia
***
Kot Remigiusz długim pazurem klikną w przycisk na pilocie, miauknął, przeciągnął się i rzekł:
– I czym żyje kraj? Że jakiś niedorobiony polityk, niby anarchista, średnio udany śpiewak okazał się szmatą. „Szmatą” można mówić, ale już nie, że kurwą, bo to obraża pracownice seksualne, kobiety w ogóle i feministki w szczególe.
– No racja – przytaknęła Leokadia. – Kobiety utożsamia się z seksem a seks z czymś złym. To wstrętne jest, seksistowskie i patriarchalne. Zgadzam się. – Dodała i uniosła wysoko głowę.
– Tymczasem, jak zwykle u nas, to jest z boku problemu. Ludzie dywagują na temat sprzedajności sprzedawczyka, prześcigają się w obelgach i wreszcie debatują, czy żeńskie formy bluzgów są zgodne z trendem mainstreamowym i tym samym przechodzą do porządku dziennego nad faktem, że ta cała, wasza demokracja parlamentarna to fikołek.
– Fikołek? – Zdziwiła się.
– Fikołek, chucpa, bezczelność, jazda, tupeciarstwo, groteska, karykatura, klaunada albo… poważna choroba progresywna prowadząca do katastrofy, czyli jeszcze poważniejszego skutku, czyli masowej śmierci. Zobacz Leokadio, ja tam waszymi, ludzkimi sprawami niezbyt się interesuję, ale dajmy na to u dzikich, stadnych kotów rzecz byłaby niemożliwa, żeby kot upośledzony na umyśle mógł zostać posłem na sejm, kocica chora psychicznie sędzią trybunału, kocur pozbawiony cienia moralności prezesem publicznej spółki, radia albo telewizji, kot psychopata stróżem sprawiedliwości, a wyliniały, wykastrowany, osamotniony kocur, który ledwie łazi – samcem alfa. Oszaleliście albo choroba jest bardziej zaawansowana i to jest prawdziwa epidemia w tym przedziwnym kraju na Odrą i Wisłą. – Ziewnął i położył się na boku.
– Epidemia czego? – Spytał Leokadia.
– Epidemia…yyy – ziewnął raz jeszcze i zasnął.
Tymczasem Leokadia niezrozumiała ostatniego słowa jakie wypowiedział kot Remigiusz ziewając i długo nie mogła zasnąć.