Kot Remigiusz i kobieta Leokadia
***
– Wolność? – Zdziwił się kot Remigiusz. – O wolności mogę powiedzieć tyle, że nie da się jej łatwo zdefiniować. Owszem życie dzikiego kota czy to w mieście, czy na wsi może wydawać się spełnieniem kocich marzeń – polowania, szwendanie się, tropienie ale pomyśl – zimno, głód, wszawica, koci katar, samochody…
Człowiek żyjący na wsi, na dalekim Podlasiu, z dala od zgiełku, w skromny domku wśród lasów – dla wielu mieszczan ucieleśnia wolność ale pomyśl – samotność, bieda, bezradność wobec choroby, kłopotliwy dojazd, brak wygód…
Bogacz żyjący w luksusie, otoczony murem, zjadający najdroższe potrawy, człowiek który może zrealizować każdą zachciankę i każdy plan ale pomyśl – ta nieznośna perspektywa śmierci…
A choćby moja sytuacja – kot Remigiusz przeciągnął się na fotelu – jestem kotem domowym, żyjącym w zamknięciu, być może w bardziej szczelnym niż mieszkanie, gdyż żyję w twojej głowie jako gadający kot, Leokadio – czy jestem wolny czy też jestem twoim niewolnikiem?
A ty sama? Jesteś uzależniona od swoich myśli, przekonań, nawyków czy też jesteś od nich wolna? A może ty sama uwięziłaś siebie w swojej głowie?