Kot Remigiusz i kobieta Leokadia
***
– Oczywiście, że są tu od dawna. – Rzekł kot Remigiusz.
– I ty o tym wiesz kocie? Skąd? Nie mów mi, że wy koty macie jakieś tajne połączenie z kosmitami, czy coś w tym rodzaju. – Stwierdziła Leokadia. – Bo gadający kot i kosmici to dla mnie za wiele jak na kilka tygodni lata.
– Są tutaj, to fakt, ale nie mogą ingerować, gdyż spieprzyliby ewolucję. – Kot wyciągnął się na fotelu i perorował dalej. – Cywilizacja rozumnego gatunku, taka jak wasza, która potrafi spalić las i posadzić w jego miejscu pietruszkę i mak – albo musi wejść na wyższy szczebel rozwoju, nauczyć się poszanowanie innych gatunków, wyeliminować agresję z życia społecznego i tego typu rzeczy – albo musi się samounicestwić. Nie wejdziecie na wyższy szczebel, dopóki nie zrozumie mechanizmu tej destrukcyjnej siły, która niszczy terytoria na których żyjecie i w końcu was samych.
– Więc to rodzaj przestrogi? – Zastanowiła się Leokadia.
– Raczej próba. – Rzekł kot.