Powiew wiatru. Nienawidzisz go jesienią, na przystanku, gdy kolejny autobus przyjeżdża zatłoczony, że szpilki nie wciśniesz.
Potem, wiosną zwiastuje cieplejsze dni. Unosisz głowę. Wdychasz powietrze z nadzieją. Może to już wiosna? W końcu w upalne lato – wyczekiwane dmuchnięcie, ledwie podmuch cieszy w bezchmurną noc.
Tak jest ze wszystkim, jak z wiatrem. Nie wierzysz? Rzeczy nie są złe lub dobre.
Okoliczności i twoje do nich nastawienia zmieniają wiatr w zimny bicz lub w wyczekaną chwilę otuchy. Nawet śmierć przecież bywa ulgą, wytęsknionym rajem, końcem trudnej drogi, nagrodą nawet, powrotem do domu, skokiem w nieznane, obietnicą. Znasz wielu, dla których ta obietnica wydaje się całkiem realna.
Dlatego nie narzekaj na zimny wiatr, bo kiedyś za nim zatęsknisz. Dlatego nie przeklinaj wroga, gdyż kiedyś stanie na twojej drodze jako jedyny wybawca. Dlatego nie wyklinaj śmierci, gdyż jest twoim przeznaczeniem.
_________________
_________________