– Widzę, że z upodobaniem śledzisz wiadomości w Internecie, drogi Yao li – stwierdził Mistrz Kan lu – ale dlaczego robisz to z wypiekami? Co chwilę wzdychasz – zaśmiał się mistrz.
– Przepraszam, czcigodny mistrzu ale bulwersuje mnie to, co czytam – zmitygował się Yao, młody uczeń.
– A co takiego czytasz? – Zaciekawił się mistrz.
– Ach mistrzu, pewien polityk, w czasie oficjalnej wizyty w świątyni buddyjskiej arogancko żartował z obyczaju obmywania ust i dłoni. Spluwał i drapał się po kroczu. Jeszcze inny ośmieszał cierpienie kobiet wykorzystywanych przez mężczyzn. Kolejny naigrywał się z cierpienia zwierząt. W parlamencie przeszła ustawa, która zezwala na polowania z tłumikiem a ochroną przyrody mają zarządzać myśliwi. Myśliwi, mistrzu! To tak jakby rzeźnik, w wolnym czasie, miał zajmować się prawami zwierząt. Ale najgorszy jest cynizm, kłamstwa wypowiadane z przekonaniem, szczucie ludzi na siebie. Jestem zbulwersowany mistrzu.
– W takim razie powiedz mi, w jakim celu czytasz te wszystkie informacje i przeglądasz rozliczne portale. Zauważyłem, że możesz tak spędzić nawet całe popołudnie. Nie patrzysz na ogród, nie widzisz zachodu słońca ani buszującego w trawie kota, tylko bulwersujące informacje. W jakim celu? – Zastanowił się Kan lu.
– Przecież gdyby nie ja, nic byście o świecie nie wiedzieli, ani ty mistrzu z całym szacunkiem ani prawie nikt z braci. Kiedy spada samolot albo wybucha gdzieś wojna lub rosną ceny, tylko ja jedyny w całym klasztorze dostarczam wam informacji. – Rzekł Yao li tonem osoby nieco urażonej i jednocześnie przejętej, tym co mówi.
– Zatem nieobce są ci radykalne środki, ekstremalne wydarzania, bulwersujące fakty? – Mistrz delikatnym, zwinnym ruchem ręki, wyjął tablet z dłoni Yao li i uważnie mu się przyjrzał.
– Nieobce, mistrzu, doprawdy nieobce – przytaknął Yao li uważnie śledząc ruchy palców mistrza, który zaczął nieostrożnie bawić się drogim tabletem, to podrzucając go, to kręcąc nim między kciukami.
– Czy gdybym upuścił twój tablet i roztrzaskał go o kamienie, czy wtedy złe informacje znikną? – Spytał mistrz.
– Oczywiście, że nie. – Yao li nieco się uspokoił, gdyż Kan lu przestał wywijać tabletem. – Zepsułbyś jedynie drogie urządzenie, mistrzu. Roztrzaskałabyś odbiornik informacji. Same zaś informacje, a co gorsza fakty dalej istniałby w świecie. Po prostu bylibyśmy niemal całkiem odcięci od świata.
– Otóż mylisz się uczniu. Twój lęk, złość, rozgoryczenie, negatywne emocje, którym poddajesz się śledząc okropne wiadomości są jak radar. Wiesz jak działa radar? – Mistrz zadał pytanie lecz nie czekał na odpowiedź ucznia lecz mówił dalej. – Nie tylko odbiera informacje lecz również je wysyła. Wiesz skąd pies wie, że ktoś jest chory? Chora osoba wysyła informacje, których my ludzie nie odbieramy ale pies wyczuwa je bezbłędnie. Wiesz z jakiego powodu myszy omijają naszą spiżarnię? Kot wysyła informacje, które gryzonie bezbłędnie obierają. Nie chcą zatem ryzykować spotkania z okropny drapieżnikiem. Niestety robisz to samo. W iluzji pozyskiwania cennych informacji wysyłasz do naszych braci, i dalej poza nasz klasztor, swój lęk i rozgoryczenie, złość i oburzenie. Jesteś większy niż kot lub mysz. Jesteś po prostu większym nadajnikiem a złość i lęk dają silniejszy sygnał niż miłość i współczucie. Czy już wiesz co powinieneś zrobić?
Yao li wstał, wziął z rąk mistrza drogi tablet i roztrzaskał go o skały, po czym rzekł:
– Bardzo dziękuję mistrzu, to cenna lekcja, chyba najcenniejsza odkąd mieszkam w murach naszego klasztoru. Co wysyłam, to wraca.
– I jak my teraz odbierzemy maile ze świata? – Zaśmiał się mistrz.
– Mamy jeszcze ten stary, przedpotopowy komputer blaszak – Zaśmiał się Yao li i dodał mrugając porozumiewawczo jak kumpel do kumpla: – No i każdy z nas ma przecież całkiem sprawny smartfon, czyż nie, mistrzu?
_____________
Introspekcja (skrócona interpretacja tego koanu) na „81 Tajemnic” (kliknij w obrazek)
Więcej o książce „81 Tajemnic” „ (kliknij w obrazek):
Zapoznaj się również z naszą drugą książką wydaną w tym roku!
