A jeśli moja miłość do Zygmunta wygasła? – Zastanowiła się Zuzanna. – Bo właściwie co nas łączy? Dzieciaki? W jaki sposób dwoje ludzi, którzy praktycznie ze sobą nie rozmawiają, choć od roku przesiadują niemal non stop w jednym mieszkaniu, jak tworzy wspólnotę. No jak? Zygmunt przy komputerze. Gdy kończy pracę – gra, gdy kończy grać […]
Prezent dla Pawła Ś. na urodziny od Ani Ś. – Opowiedz mistrzu o Drodze Mlecznej – poprosiła widząc jak B’Ozon Niepogodny, mistrz przywołań, wyciera irchą oko długiej mosiężnej lunety. – O Drodze Mlecznej? – Zdziwił się. Mag, który zwykł patrzeć w gwiazdy w pogodne noce. – Och, Soledad nie wiem od czego zacząć? Dlaczego się […]
No tak, wszyscy są już cholernie zmęczeni tą pandemią – pomyślała Zuzanna. – Ale czy to widać? Niewiele widać. Większość pozmykana, przemykająca się, zakryta. Kiedyś człowiek w czarnej masce wzbudziłby popłoch w sklepie, a gdyby wszedł do metra albo do banku do pewnie uruchomiono by alarm a facet wylądowałby w areszcie. Tłumaczenie, że nie chciał […]
No tak – pomyślała Zuzanna – gdy umiera ktoś młody albo piękny to wtedy poruszenie jest. Piękny? Fakt, rzecz względna, ale te harmonijne usta, idealny owal twarzy, wielkie oczy, zero tłuszczu – to robi wrażenie. Taka młoda i piękna i umarła a mogła jeszcze żyć – mówią. Albo: taki dobry dzieciak, taki młody, zawsze mówił […]
Ludzie potrzebują, to znaczy ja potrzebuję, to znaczy ja nie potrzebuję tych wszystkich tych – pomyślała Zuzanna przeglądając strony i posty w Internecie, jak co wieczór. – Tych wszystkich informacji, wiadomości, tych reklam i zachęt i zniechęt. Nie potrzebuję nawet straszenia pandemią ani kryzysem klimatycznym, ani finansowanym, ani gospodarczym ani kryzysem wiary, czy kryzysem edukacji, […]
Ach te wszystkie zasady, kanony, dekalogi, reguły – pomyślała Zuzanna. – Siedem zasad skutecznego prania. Pięć kroków do szczęśliwej starości. Trzy przesłania na trzecią dekadę marca. Osiem pomysłów na udaną randkę. Dziesięć sposobów na przyrządzenie śledzia. Ale czy ja randkuję? Czy ja w ogóle jadam śledzie? Co mnie obchodzi moja starość, jeśli ledwie ogarniam ten […]
Może to i dobrze, że widzimy rzeczy wielkie, gigantyczne, ogromne jak sterta pomidorów w supermarkecie, stuletnia lipa, którą wycieli a teraz jej brak, albo zielone ciężarówki z piaskiem, które nieoczekiwanie zatarasowały ulicę? Kolosy, giganty, wielkie plamy koloru – tylko na duże sygnały zwracamy uwagę. Jakieś subtelności i detale umykają nam, bo i po co dopatrywać […]
Prezent dla Janiny na urodziny od brata Przyglądam się zdjęciu. Nie wiem co sobie myślała ta mała dziewczynka ze związanymi włoskami z tyłu głowy układając klocki. Wygląda jakby bardzo się starała połączyć jeden plastikowy kawałek z drugim. Jest skoncentrowana, w pewien sposób zawzięta, skupiona na małym, plastikowym przedmiocie. Ach te plastikowe, sztywne, źle dopasowane klocki. […]
Gdybym był w pierwszych dniach stycznia, przypadkiem, w Nowym Jorku w pobliżu hotelu New Yorker, powiedzmy 5 lub 6, odwiedziłbym pewnego staruszka. Mówili, że zdziwaczał. Owszem nikogo nie przyjmował a jego długi sięgały sum gigantycznych, choć gdyby chciał, gdyby potrafił byłby najbogatszym człowiekiem świata. Przecież to on ujarzmił prąd na wodospadzie Niagara upokarzając zarozumiałego Edisona […]
A kolejnej nocy Soledad śniła wciąż ten sam sen: – A czy my, czy jesteśmy nauczycielami? – Spytała Soledad. – Jeśli mamy się nie wychylać a nawet ukrywać, gdyż jak twierdzicie, jako osoby magiczne jesteśmy zagrożeni, to jak mamy realizować naszą misję? – Może zbyt wiele od siebie wymagasz? – Zastanowił się Broma Triste. – […]
A kolejnej nocy Soledad Paloma de Ortega miała inny sen: – Dlaczego mnie tu przyprowadziłeś B’Ozonie? – Soledad próbowała rozgrzać dłonie i choć szła odwilż na dworze wciąż panował przenikliwy chłód. – Na tej górce opodal, która zachowała się do dzisiejszych czasów – rzekł Mistrz przywołań – wykonywano wyroki śmierci. Torturowano tu i mordowano czarownice […]
Soledad Paloma de Ortega miała sen a we śnie przyśnił jej się dziwny dialog. Taki oto: – Zdarza się, że się pojawiam, jak ty Broma. Jestem, jestem a potem znikam. Rzecz jasna któregoś dnia znikniemy na zawsze. Niekoniecznie będzie to zniknięcie śmiertelne, jednakże dla tych, dla których znikniemy – ostateczne, więc i tak jak śmierć […]