21. Zuzanna spotyka siebie samą Życie trzeba umieć przeżyć – usłyszałam, pomyślała Zuzanna. – Owszem, brzmi to rozsądnie, ale co to właściwie znaczy „umieć przeżyć”? To jakby powiedzieć „obiad trzeba umieć zjeść”. Ale w gruncie rzeczy można również powiedzieć, że śmierć trzeba umieć umrzeć. Wujek Maniek, który dożył prawie setki przez 23 lata swego dojrzałego, […]
21. Zuzanna spotyka siebie samą Wiem, wiem, już jestem dorosła, od dawna, choć od niedawna dorośleję psychicznie. Dzieci, praca, mąż, separacja, własnoręcznie napisany pozew rozwodowy – to nie wszystko. To nie dorosłość. Dorosłość to spokojne wybaczenie tym wszystkim, którzy nas skrzywdzili – myślą, mową, uczynkiem i zaniedbaniem. To odpuszczenie win sobie i winowajcom. Bez pośredników. […]
21. Zuzanna i język snów Miałam dziwny sen – pomyślała Zuzanna. – Tancerki w kolorowych strojach z różnych epok i różnych regionów świata wciągnęły mnie do tanecznego kręgu. Ja sama miałam ma sobie garnitur, męskie ubranie, jakie noszą super dyrektorzy w super organizacjach, które mają swoje siedziby w szklanych wieżowcach na najwyższych piętrach. Nie potrafiłam […]
21. Zuzanna spotyka siebie samą Sąd skazał pastora kościoła protestanckiego na karę ośmiu miesięcy więzienie za obrazę uczuć religijnych katolików. Właściwe w pierwszej chwili byłam przerażona – pomyślała Zuzanna. – Kara więzienia!? Gdyż wyspecjalizowany kapłan, funkcjonariusz jednego kościoła krytykuje inny kościół? W XVI wieku przez kolejne dziesięciolecia Europę rozdzierały wojny religijne, ale dziś, pięćset lat […]
21. Zuzanna spotyka siebie samą Wreszcie to zrozumiałam – zrozumiała Zuzanna. – Nic co nas określa nie jest prawdą. Lgniemy do tych słów i kryjących się za nimi stanów: jestem matką, jestem doktorem praw, jestem kierowcą, ja tu jestem klientem, jestem kierownikiem sekcji do spraw administracyjnych, jestem naukowcem, jestem na urlopie. Lgniemy w nadziei, że […]
21. Zuzanna spotyka siebie samą Zło jest zakleszczone z czterech stron pomiędzy prawdą i słusznością, interpretacją i kłamstwem – pomyślała Zuzanna. Co jest prawdą? To jest prawdą, czemu ludzie trzymający władzę, nadadzą nazwę „prawda.” Nigdy przecież prawda nie miała związku z faktami. Prawda zawsze była związana z interpretacją. Zinterpretuj niewolnictwo jako naturalny porządek rzeczy, z […]
Prezent dla Alabamy na urodziny od P. A. A potem zawsze nastaje cisza. Jest wzburzenie, poruszenie, a potem zawsze nastaje cisza. Ludzie bywają zaangażowani, podekscytowani a niekiedy smutni albo nawet zrozpaczeni – pomyślała Zuzanna – ale zawsze potem nastaje cisza. Ludzie radują się, tańczą, wiwatują, klaszczą, krzyczą a potem zawsze nastaje cisza. Ludzie wygłaszają pompatyczne […]
21. Zuzanna spotyka siebie samą Śnił mi się idiotyczny sen. – Powiedziała Zuzanna. – Śniłam o wielkim mędrcu. Siedział na starym fotelu, z którego wyłaziły fragmenty gąbki, sypały się trociny a z podłokietników zupełnie zlazła tkanina odsłaniając szkielet. Sam mędrzec wyglądał nie lepiej. Był nieogolony, w brudnym, podartym szlafroku założonym na jakieś dresy w połączeniu […]
21. Zuzanna spotyka siebie samą Fakt, dużo myślę – pomyślała Zuzanna. – Sporo czytam, w intrenecie, ale najbardziej lubię tradycyjne książki, a gdy nie czytam to oglądam jakiś intersujący film. Trzeba trochę poszperać i zawsze znajdzie się coś naprawdę wartościowego. Wartościowego? Dla mnie wartościowy film to taki, po którym znowu myślę. – Zuzanna zaśmiała się […]
Zuzanna i język kosmity No i wydało się, nareszcie – pomyślała Zuzanna czytając Briana Coxa książkę o kosmosie. – Cox zwierza się, że zakochał się w astronomii właśnie po przeczytaniu książki „Kosmos” Carla Sagana, wybitnego astronoma. A potem pochłaniał kolejne, między innymi „Błękitną kropkę.” Tak, tak, błękitna kropka to o Ziemi widzianej z odległego kosmosu. […]
21 spotkań Zuzanny z sobą samą No i ma rację ten gość, ten mędrzec, erudyta. Trudna książka a nawet książki i nawet kilku ich jest, tych fascynujących badaczy. Ich sposób myślenia wszystko zmienia. Jestem pod wrażeniem. Przenikliwi goście – pomyślała Zuzanna. Za dużo czytam, za dużo gadam, za dużo myślę – powiedział do mnie kolega […]
21. Zuzanna spotyka siebie samą Niebieskie wstążki. Niebieskie wstążki przypominają mi dzieciństwo. Dlaczego nie czerwone? – Bo czerwony to kolor komunistów – krzyczała babcia a mama zawsze za mocno ściskała te wstążki jakby chciała mi odciąć nimi warkocze. Czasem – myślałam sobie, że matka chce mnie zabić i że najchętniej zacisnęłaby mi tę wstążkę na […]