– Och, wielki kruku i ty jego bracie, okropny psubracie; kojocie; chytry lisie; trefnisiu i kognisie; szachraju prosto z raju; jokerze i złodzieju; łachudro, zdzierco, draniu; wyżęty jak po praniu; królu w tanim przebraniu; szalbierzu i półbogu; błaźnie i żołnierzu, co wrednym słowem plujesz; jadem, żartem, prawdą trujesz; kłamco, oszuście, diable, strachu, Welesie, biesie, Hermesie; króliku, błaźnie w dresie, brachu z piachu, szatanie, lekarzu na żądanie, Anansi, Adonisie, chytry lisie, bracie kognisie...
– Co tam mruczysz pod nosem, syneczku?
– A nic, tak sobie śpiewam, mamusiu.
– O czym śpiewasz, syneczku?
– O tym mamusiu, kim będę, jak będę duży, mamusiu.
– A kim będziesz syneczku? – Ucieszyła się mama.
– A takim skurwisynem, mamusiu, co od czasu do czasu przypier*oli z palalizatola.
– Z paralizatora, dlaczego? – Zdziwiła się mamusia. – I skąd znasz takie brzydkie słowa, syneczku?
– Słowa, to znam takie brzydkie od Dominika, i od Łukasza, i od Marcela, i od wszystkich chłopaków z podwórka. A jak się komuś przypier*oli z palalizatola to on zaniemówia, mamusiu. I stoi, o tak – chłopczyk otworzył usta i zwiesił nieco głowę żeby zademonstrować skutek działania paralizatora. – Bo mu się należało.
– Za co mu się należało? – Zdziwiła się mamusia.
– Bo się mądrzy a głupi jest. To ja go trach i wtedy stoi, o tak. – Chłopiec znów zademonstrował skutek trachnięcia i po chwili dodał: – Jak będę duży to będę Zaniemówiaczem z palalizatolem.
– A skąd znasz tę dziwną piosenkę, syneczku?
– Od takiej jednej wiedźmy, czarownicy, jędzy i szamanki, hetery i złośnicy, sekutnicy i zarazy, jędzy i megiery, raszpli, ciućmy i potwory. Ona mi powiedziała kim będę, mamusiu, jak będę duży.
– O mój boże drogi!
– No właśnie, mamusiu. To samo mi powiedział ta jędza!
Zapoznaj się również z naszą drugą książką wydaną w tym roku!
