Dziwne i niesłychane nauki mistrza el Yo
– Wielu słyszało o prawie karmy. Źle jest rozumiane. Naiwnie lub nazbyt ezoterycznie. – Rzekł kiedyś el Misterio del Yo. – Najczęściej sądzi się, że to swego rodzaju bilans w wyniku, którego uzyskuje się od jakiegoś centralnego rządu duchowego lepsze lub gorsze życie w przyszłości. – Zaśmiał się.
Luz de Mar Marayan lubiła w ten sposób cytować mistrza, który nie był mistrzem, choć był mędrcem i dla wielu prorokiem. Jak wielu było tych wielu? Niezbyt wielu. Nieliczni widzieli w el Misterio del Yo wieszcza, mistrza, nauczyciela. Żył skromnie, na uboczu, niezauważenie. Luz del Mar należała do tych nielicznych, którzy stali się wyznawcami jego dziwnej nauki, twierdząc, że odmieniła ich życie na zawsze. Odmieniła na lepsze. Uczyniła życie wartościowym i ponadto szczęśliwym. Cud. Luz del Mar Marayan wierzyła w cuda, zwłaszcza w te, za sprawą el Yo.
– Sądzę, że jest inaczej, co tam sądzę, wiem. Znasz się na historii. El Yo skierował twarz w moją stronę. Przytaknęłam. Właśnie kończyłam ostatni rok na kulturoznawstwie a miałam już za sobą historię sztuki. – Stwierdziła del Mar i kontynuowała opowieść o el Yo.
– Znasz dyktatora, który wiódłby dobre życie? Nawet jeśli nie skończył tak dramatycznie jak Ceausescu, Kadafi czy Hussein to przecież żadna przyjemność żyć życiem Stalina, Pol Pota czy z dawniejszych tyranów…Napoleona. Znasz kryminalistę, szefa gangu, skorumpowanego polityka, narcystycznego artystę, cynicznego miliardera, który żyłby dobrym życiem, w spokoju i radości? Prawo karmy to prawo odpowiedzi. Przychodzi w tym samym życiu. Odpowiedź przychodzi zawsze, czasem bardzo szybko, czasem długo się inkubuje i spada nagle.
W czasach monarchii absolutnej, w czasach, gdy król uważany był za boga, kto odważyłby się prorokować o śmierci Jego Wysokości na szafocie? Pomyśl, ile w sobie niektórzy ludzie mają pychy dziwnie splątanej z nawiną głupotą? – Rzekł nauczyciel i kontynuował: – W kilka miesięcy wielkie monarchie i tysiącletnie imperia przestają istnieć. Tak skończyło się życie obywatela Kapet, Ludwika XVI, króla Francji a wraz z nim skończyła się cała epoka. Jego los podzieliła również Maria Antonina, nieszczęsna królowa, zwana przez rewolucjonistów Wdową Kapet, więźniem numer 280. Gilotyna odrąbała nie tylko królewskie głowy odrąbała feudalizm. Nie myśl naiwnie, że lekcje, które daje nam historia ciebie nie dotyczą.
Dzień jutrzejszy jest odpowiedzią na pytania zadane dzisiaj. Dzień jutrzejszy przemilcza co nie zostało wypowiedziane wczoraj. Co wysyłasz to wraca. Następstwa naszych czynów odzywają się echem. Ciesz się, gdy odpowiedź jest słaba, ledwie zauważalna. To mała lekcja. Wyciągnij z niej wnioski. Zrób to szybko. Wielkie lekcje burzą ład, odbierają życie nie tylko królowi, ale zmiatają ze sceny całe imperia. Gdy przychodzi wielka lekcja niczego ze światem nie da się już wynegocjować. Sądzisz, że niektóre sprawy ciebie nie dotyczą?
Zapoznaj się również z naszą drugą książką wydaną w tym roku!
