– Owszem, miewam wizje, ty też je miewasz drogi Broma. – B’Ozon Niepogodny, mistrz przywołań dorzucił szczapę drewna do kominka. – Ale to bez znaczenia, gdyż niektórych sam nie rozumiem a inne są dla mnie nazbyt oczywiste.
– Jednak te oczywiste, jak powiedziałeś, mogą kogoś przestrzec, komuś uratować życie, kogoś naprowadzić na właściwy tor lub zepchnąć z toru, na którym grozi kolizja. Mnie, kilka razy pomogłeś w ten sposób.
– Owszem, drogi przyjacielu, lecz grono tych, którym pomogłem ogranicza się do dwóch, no powiedzmy, trzech osób. Czy wyobrażasz sobie, że zapukałbym do sąsiadów z końca wsi i oznajmił, że powinni się czym prędzej wyprowadzić i ponadto dom pozostawić pustym, gdyż stoi na dawnym cmentarzu a to niepokoi zarówno duchy jak i żyjących, co nieuchronnie prowadzi do nieszczęścia? Albo że powiem sąsiadce z naprzeciwka, żeby pakowała manatki, bo jej mąż to wampir? Albo znajomemu, który martwi się utratą pracy, że to szczęśliwe wydarzenie, bo może doprowadzić go do prawdziwej fortuny? Nie, mój drogi, czasy jasnowidzów i wróżbitów minęły bezpowrotnie.
– Owszem, mało kto ufa mistykom, gdyż zbyt wielu okazało się oszustami a prawdziwych skrzętnie wytępiono. – Broma przytaknął.
– Napisałem nawet książkę, w której niemal dosłownie wyłożyłem co się wydarzy. Rozeszła się w całkiem sporym nakładzie i tylko jedna, jedna osoba spytała mnie czy, to co napisałem było prawdą czy fikcją? – B’Ozon sięgnął po książkę w białej oprawie. – Gdy stwierdziłem, że treść nie poddaje się tak jednoznacznym kryteriom, gdyż fakty były wizją a wizja stała się faktami, owa kobieta dotknęła mojej dłoni mówiąc: byłam pewna. Nigdy więcej jej nie spotkałem, ale ona wiedziała, że ja wiem. Jedna jedyna.
– Nie ufając w swoją moc sprawczą zaprzepaszczasz swój dar, być może to błąd, mistrzu. – Broma Triste uniósł głowę. – Ja, kiedy coś wiem, gdy wiem na pewno, gdy widzę, gdy idzie to wprost z trzewi, wtedy mówię o tym. Inaczej miałby poczucie, że zaprzepaszczam swój dar.
– Są ludzie, którzy jak ty i ja: widzą, słyszą i czują więcej niż inni – rzekł mistrz przywołań – lecz wiedza jest również odpowiedzialnością. Zawsze widzimy tylko fragment. Ujawniając dany szczegół zmieniamy doświadczaną rzeczywistość. Zdarzenia mogą odtąd potoczyć się inaczej. Sąsiedzi wyprowadzą się z cmentarza, ale w ciasnym mieszkaniu w mieście ich związek zniszczą konflikty. Sąsiadka opuści wampira, ale ten unieszczęśliwi kolejnych pięć kobiet. Znajomy odniesie sukces handlując bronią. Dlatego wolę przemilczeć.
– A czy nie pomyślałeś nigdy, że jesteś zbyt ostrożny? – Spytał Broma.
– A czy nie pomyślałeś, że jesteś zbyt pochopny? – Odpowiedział B’Ozon.
Zapoznaj się również z naszą drugą książką wydaną w tym roku!
