– Słuchałem ostatnio radia – powiedział sęp do hieny – i była tam taka audycja. Dziennikarz zadawał krótkie pytanie, w zasadzie jedno słowo a gość, powiedzmy jakiś celebryta, krótko odpowiadał, najlepiej też jednym słowem. No to jak, hieno, bawimy się?
– Jasne, że tak – ucieszyła się hiena. – Uwielbiam takie prestiżowe zabawy. Ty bądź najpierw dziennikarzem a ja będę celebrytą, a potem się zmienimy.
– Dobra – przytaknął sęp. – To zaczynamy. Prawda.
– Co: „prawda”? – Zdziwiła się hiena.
– No zaczęliśmy. „Prawda” to pierwsze słowo. – Wyjaśnił sęp – Dobra. Zacznijmy od nowa. Zmienię słowo na bardziej oczywiste: ty.
– Co ja? – Zdziwiła się hiena.
– No słowa takie: „Ja”, czyli „ty”. Ja zadaję pytanie, rzucam słowo – sęp raz jeszcze wyjaśnił cierpliwie – a ty odpowiadasz na słowo „ty”.
– Czyli ty czy ja? – Dopytała hiena.
– O matko, ani ty a ni ja. – Sęp troszkę się zniecierpliwił. – Chodzi o twoje skojarzenie do słowa „ty”. Zatem ty opowiadasz na słowo „ja”, przepraszam pomieszałaś mi w głowie, ty odpowiadasz na słowo „ty”. Rozumiesz?
– A ty? – Dopytała hiena.
– Co ja? – Sęp nastroszył pióra.
– No co ty robisz? – Hiena uniosła barki ze zdziwienia i też nastroszyła sierść na karku.
– Nic nie robię, durna hieno, tylko zadaję kolejne pytanie a ty odpowiadasz! – Sęp poirytował się aż dziobnął z całej siły czaszkę sarny, przy której zwłokach spotkali się z hieną.
– No to pytaj wreszcie, wciąż nie słyszę pytania? – Hiena uniosła łeb.
– Dobrze, jeszcze jedno podejście. – Zgodził się sęp. – Uwaga, pytam: sęp.
– No przecież widzę – zdziwiła się hiena – sęp, siedzisz przed mną.
– Nie wytrzymam! – Zaskrzeczał sęp i uderzył skrzydłami tak mocno, że aż sierść na grzbiecie hieny zafalowała.
– I na co ci to było? – Kruk usiadł na gałęzi powyżej sępa. Ze mną zagraj. Hiena to kretynka ale cwaniara. Nie graj z hienami, bo zawsze wyjdziesz na głupka.
– A jak będę grał z tobą, to na kogo wyjdę kruku? – Sęp rozpostarł skrzydła do lotu zamierzając opuścić towarzystwo.
– Grając ze mną wyjdziesz na ignoranta, my kruki jesteśmy najmądrzejsze ze wszystkich ptaków. – Zaśmiał się kruk lecz po chwili zasłonił oczy skrzydłem – O w dziób! Jak zwykle się wygadałem! Głupi ze mnie kruk.
Zamów „81 Tajemnic” w przedsprzedaży (kliknij w obrazek)
Ale o co chodzi? (skrócona interpretacja tego koanu) na „81 Tajemnic” (kliknij w obrazek)
Weź udział w konkursie. Napisz swoją interpretację tego koanu i wygraj „81 Tajemnic” z dedykacją i autografami autorów. Poniżej możesz zapoznać się ze skróconą interpretacją koanu, autorstwa Adama.Obrazek
Zapoznaj się również z naszą drugą książką wydaną w tym roku!
