– Piękny orzeł, idealny. Masz talent do rzeźbienia zwierząt Yao li! – Min sun pochwalił przyjaciela, a Li wan, stary mnich, przypatrując się ornamentom wyrzeźbionym przez Yao, aż cmoknął. Po chwili w małej pracowni Yao zebrała się grupka mnichów podziwiając najnowsze dzieło klasztornego brata. Naturalnej wielkości orzeł wyrzeźbiony w sosnowym drewnie w szponach trzymał znak nieskończoności.
– Nasz mistrz pouczył mnie pewnego razu, – stwierdził Yao li – że tak jak nie istnieje perfekcyjny orzeł, idealny kot, wzorcowy pies, modelowy bawół, tak nie istnieją idealne rzeźby. Co najwyżej odwzorowujemy w niedoskonały sposób niedoskonałą przyrodę.
– Jakże to „niedoskonała”? Przecież zwykło się mówić, że nie ma nic bardziej doskonałego niż przyroda i jej kreacje. – Zdziwił się Min sun. – Cudowne drzewa, harmonijne kwiaty, oszałamiające kolory, lot trzmiela i słuch nietoperza, wspaniałe zachody słońca i zachwycające brzaski. Wszystko to nieskazitelne cuda.
– Nieskazitelne, tylko dlatego czcigodny Min sun, – mistrz Kan lu stał w drzwiach pracowni tuż za plecami mnichów zapatrzonych w orła – że takimi chcesz je widzieć. Wspaniale, że czynisz cudownymi: drzewa, trzmiele i pory dnia. Czynisz je idealnymi.
– Dziękuję mistrzu – rzekł Min sun.
– Jednakże tak ja nie ma przecudownego, idealnego nosa na twarzy, nieskazitelnie pięknej kobiety; najpobożniejszego, mistrzowskiego mnicha tak nie ma idealnego wzoru w naturze. – Kontynuował Kan lu. – Wszyscy mamy wspaniale działające serca. Tłoczą one krew na podobnej zasadzie lecz nie ma dwóch identycznych serc. Wszyscy mamy mózgi, które sterują naszymi sercami lecz nie ma dwóch takich samych umysłów. Wszyscy mamy dusze lecz odbieramy duchowość w inny sposób. Każdy z nas jest anomalią. Jesteśmy do siebie zaledwie podobni. Dlatego szaleństwem jest mówienie o ideałach lub wzorcach.
– A sztuka? – Spytał jeden z uczniów.
– A zdrowie, mistrzu, czyż nie istnieje idealne zdrowie, wspaniały wzrok, znakomity słuch – spytał inny z uczniów.
– Rzeźbiarz, tak sprawny jak nasz Yao li, jest jednocześnie i rzemieślnikiem, i twórcą. – Odpowiedział mistrz. – Tworzy wizję na temat orła. Kiepski rzeźbiarz co najwyżej naśladuje naturę. W kwestii zaś zdrowia. No cóż. Czy możemy sobie wyobrazić zły słuch i zdrową wątrobę, chore kolano i dobry wzrok? Istota ludzka, a właściwie każda istota czująca, to system, struktura miliardów zależności. System w systemie. Ciało zanurzone w świecie, duch współgrający z otoczeniem, świadome i nieświadome, jednostka i grupa, wewnątrz i na zewnątrz. Jesteśmy niedoskonałą różnorodnością, czcigodni bracia, która nieustannie się rozregulowuje i reguluje. Mówmy raczej o tym w jaki sposób każdy z nas jest unikalną anomalią, nie zaś o tym, jak bliscy jesteśmy ideału.
Ale o co chodzi? (skrócona interpretacja tego koanu) na „81 Tajemnic” (kliknij w obrazek)
Więcej o książce „81 Tajemnic” „ (kliknij w obrazek)
Zapoznaj się również z naszą drugą książką wydaną w tym roku!
