– Coelho w „Alchemiku” pisze, że kto raz wybrał się na pustynię nie może się cofnąć. Musi znaleźć najlepszą drogę by iść do przodu – przeczytała na głos i spojrzała w jego stronę najwyraźniej oczekując reakcji.
Upił łyk. Odstawił kubek i odwzajemnił spojrzenie.
– Wszystkie drogi to w istocie drogi w jedną stronę. W życiu nie ma prób generalnych są wyłącznie premiery. Za każdym razem, cokolwiek robisz musisz zagrać swój najlepszy koncert, na sto procent. Wiesz co jest dla mnie najciekawsze w tym zdaniu o pustyni?
– Brak odwrotu? – spytała.
– Raczej to, że na pustyni nie ma żadnego przodu ani tyłu. Jedynym celem jest oaza.
– Co jest oazą w naszym życiu?
– Większość religii przekonuje, że śmierć – zaśmiał się smutno i po chwili dodał – sądzę jednak, że świadomość.
– Świadomość?
– Świadomość, czyli sumienie, zrozumienie, dusza. Podróżujemy przez pustynię życia aby odnaleźć tę właśnie oazę: sumienie, zrozumienie, duszę. Kto jej nie odnajduje ginie. Bezpowrotnie. Tak sądzę.
__________________________