z cyklu opowieści kruka Euzebiusza
A teraz wyobraź sobie, że niespodziewanie twoje życzenia i myśli stają się rzeczywistością, krasnalu – rzekł kruk. – Zyskałeś niemal boską moc sprawczą. Wyobraź sobie, że również twoje złorzeczenia stały się klątwami.
Wszyscy ludzie, do których kiedykolwiek miałeś żal lub ci, którzy zawiedli twoje oczekiwania, zostają surowo ukarani. Otrzymują wysokie mandaty, eksmisje do gorszych domów i mieszkań, możesz ich osobiście poniżyć, zbić a niektórych nawet zabić. Inni twoi wrogowie tracą dobre posady. Zostają zmuszeni do wykonywania prac fizycznych, nielubianych i ciężkich, jak wywózka śmieci, sprzątanie ulic, budowa dróg. Ci, którzy cię wyśmiewali lub obmawiali są pędzeni nago i boso przez miasto z upokarzającymi emblematami zamiast kapeluszy.
Krasnal rozmarzony i niemal zachwycony pokiwał głową z aprobatą.
– Osoby, które się tobie sprzeciwiały lub miały inne poglądy muszą publicznie, w najlepszych godzinach oglądalności, przepraszać w publicznych mediach, że nie zgadzali się z tobą. – Ciągnął kruk widząc reakcję krasnala. – Płaczą. Biją się w piersi. Osoby, których styl życia był ci obcy a zwłaszcza irytujący, muszą odpokutować swoją postawę w specjalnych ośrodkach resocjalizacji, gdzie uczone są na pamięć twoich nawyków, zasad i wartości, tak długo, dopóki automatycznie nie zaczną ich powtarzać we wszystkim, co robią. Muszą mówić, sprzątać, gotować, popierać lub ganić wszystko i wszystkich – tak jak ty.
Krasnal wstał i zaczął się przechadzać po strychu, na którym mieszkał Euzebiusz, krokiem niemal generalskim, dostojnym. Tymczasem kruk kontynuował wyraźnie rozbawiony zachowaniem krasnala.
– Jeśli coś oceniasz, twoja ocena staje się dla innych wyrokiem. Jeśli czegoś nie lubisz – to zostaje zakazane. Jeśli coś lubisz na to kładziony jest nacisk. Na przykład nie wolno produkować ciastek, po których miałeś niesmak w ustach. Masowo wypiekane są tylko takie bułki, jakie lubisz. Osoby, które ci się podobają mają obowiązek być twoimi kochankami. Dotyczy to zarówno kobiet jak i mężczyzn. Ty ustalasz normy etyczne, estetyczne i erotyczne.
Krasnal zatrzymał się, zamyślił, uśmiechnął po czym ruszył jeszcze żwawiej okrążając starą walizkę, w której Euzebiusz umościł sobie legowisko.
– Nie wolno sadzić pewnych roślin, po których masz alergię a resztę należy wyciąć. Należy hodować tylko takie kwiaty, których zapach i kolor lubisz.
Twoi przyjaciele i znajomi wygłaszają na twój temat wyłącznie pochlebne opinie. Dostajesz uznanie, aplauz, podziw, rzecz jasna oprócz bogactwa i dostatku jaki sobie wymarzyłeś. Prywatny samolot; własne zoo; wytwórnia muzyczna, oczywiście gwarantująca sukcesy; dom nad morzem; dom w górach; meble z hebanu; zaawansowane operacje plastyczne…co tylko zechcesz. – Wyliczał kruk. – Myślisz i masz. Nie lubisz i znika. Normy prawne ułożone są według twoich potrzeb.
Kruk przerwał uważnie przyglądając się krasnalowi po czym znów się odezwał:
– I co ty na to ? Milczysz? Wciąż milczysz? No właśnie…sądziłeś krasnalu, że tak wygląda niebo, co gorsza chciałeś mój drogi żeby tym właśnie było niebo, życzyłeś sobie każdego dnia żeby świat był właśnie takim, twoim, osobistym niebem a tymczasem tak wygląda…piekło.
Krasnal zatrzymał się, podbiegł do Euzebiusza, zbliżył wykrzywioną ze złości twarz do kruczego dziobu, cofnął się kilka kroków i zaczął rzucać w jego stronę tym co miał w kieszeniach spłowiałego surduta: orzechem, cybuchem od pękniętej fajki, zardzewiałym kluczem, który niczego nie otwierał; buteleczką po wódce; kapslem; pustą zapalniczką…
– No cóż – rzekł Euzebiusz sprawnie uchylając się od fruwających przedmiotów – od dziś módl się żarliwie aby twoje życzenia nie zostały wysłuchane.
Zapoznaj się również z naszą drugą książką wydaną w tym roku!
