Z cyklu Kot Lucjan i kobieta Cecylia
opowieść DWUDZIESTA SIÓDMA
– Wolność? – Zdziwił się kot Lucjan. – O wolności mogę powiedzieć tyle, że nie da się jej łatwo zdefiniować. Owszem życie dzikiego kota, czy to w mieście, czy na wsi może wydawać się spełnieniem kocich marzeń – polowania, szwendanie się, tropienie ale pomyśl – zimno, głód, wszawica, koci katar, samochody…
Człowiek żyjący na wsi, na dalekim Podlasiu, z dala od zgiełku, w skromny domku wśród lasów – dla wielu mieszczan ucieleśnia wolność ale pomyśl – samotność, bieda, bezradność wobec choroby, kłopotliwy dojazd, brak wygód, wojsko, wojna za granicą…
Bogacz żyjący w luksusie, otoczony murem, zjadający najdroższe potrawy, człowiek który może zrealizować każdą zachciankę i każdy plan ale pomyśl – ta nieznośna perspektywa śmierci…
A choćby moja sytuacja – kot przeciągnął się na fotelu – jestem kotem domowym, żyjącym w zamknięciu, być może w bardziej szczelnym niż mieszkanie, gdyż żyję w twojej głowie jako gadający kot, Cecylio – czy jestem wolny czy też jestem twoim niewolnikiem?
A ty sama? Jesteś uzależniona od swoich myśli, przekonań, nawyków, czy też jesteś od nich wolna? A może ty sama uwięziłaś siebie w swojej głowie? A może ja jestem głosem twojej wolności? A może to ja ciebie śnię, śnię sen o tobie?
Zapoznaj się również z naszą drugą książką wydaną w tym roku!
