– W dniu narodzin pierworodnego i jedynego dziecka, wyczekiwanego syna, kobieta dowiedziała się, że jej mąż odszedł. Legenda podaje, że oszalała ze smutku. Czy można oszaleć ze smutku? Najwyraźniej tak. Obie moje babki również oszalały ze smutku. Mąż pierwszej babki, tej od strony ojca, mąż a mój dziad, nie wrócił po wojnie. Gdzieś w nowym kraju, w nowej rodzinie, ułożył sobie życie. Gdzież miałby wracać, jeśli jako szeregowy, co prawda, lecz jakby nie było funkcjonariusz przedwojennej administracji państwowej, w czasach komuny, w PRLu nie miałby życia. Mąż drugiej babki, tej od strony matki, zginął w obozie koncentracyjnym w połowie wojny. Obie dożyły wyzwolenia ostatkiem sił dociągnąwszy dzieci do jakiegoś spokojniejszego portu i wtedy zmarły, z żalu i wycieńczenia wojną. Zmarły na śmierć, z żałości. Były młode, ledwie czterdziestoletnie.
– Do portu? – Wnuczka spytał wpatrując się w dziadka, który jakby od niechcenia wrzucał stare fotografie do ognia. – Spytała bardziej po to, aby jakoś zareagować, niż z powodu zdziwienia. Wiedziała przecież, że port to metafora. Dziadek mógłby powiedzieć również dobrze: bezpieczna przystań, spokojny brzeg lub koniec drogi. Ale nie doczekała się odpowiedzi. Dlatego po dłuższej chwili milczenia, znów spytała, tym razem, pytanie dotyczyło, kwestii najważniejszej i dość pilnej. Minuty jednakże mijały, gdyż zwlekała z pytaniem, a dziadek niestrudzenie palił kolejne, bezcenne, rodzinne pamiątki. – Dziadku dlaczego to wszystko palisz? To historia naszej rodziny, bezcenne fotografie!
– Moje babcie, podobnie jak Yashodhara, żona księcia Śakjamuniego, przyszłego buddy, oszalały właśnie z powodu przeszłości. Gdyby potrafiły podjąć życie od nowa, żyłyby. Być może potrafiłyby odnaleźć szczęście, może nową miłość. Opuszczone przez swych mężów, w poczuciu utraty minionego świata popadły w rozpacz. Zabiła je historia, przeszłość i uwięzione w niej schematy.
– Schematy? – Powtórzyła wnuczka.
– Gdy Yashodhara zrozumiała, że jej mąż nie wróci ani do roli męża ani do roli ojca, że nie będzie na powrót księciem, arystokratą, władcą – zrozumiała również, że rozpacz jest daremna i postanowiła żyć. Włożyła wysiłek by poznać drogę, którą tak nieoczekiwanie i boleśnie dla niej podjął jej mąż, książę Siddhartha Gautama. Wtedy ból minął i przyszło zrozumienie a potem oświecenie.
– Nie rozumiem, dziadku. Co chcesz mi powiedzieć?
– Przeszłość, choć nas kształtuje, wbrew temu, czego uczą cię w szkole wnuczko, może nas unieszczęśliwiać. Tam kryją się stare wzorce, oczekiwania, schematy, które dość często nie pasują do zmieniających się okoliczności. Mężczyźni odchodzą, czasem giną, kobiety zmieniają zdanie, umierają, zostają same, majątki znikają w oka mgnieniu, oszczędności zjada krach finansowy, wczorajsza wiedza nie rozwiązuje dzisiejszych problemów. Czasem myślę, że Yashodhara jest większą nauczycielką, niż sam budda. – Dziadek zaśmiał się i spalił ostatnią fotografię z pudełka.
Zamów „81 Tajemnic” w przedsprzedaży (kliknij w obrazek)
Ale o co chodzi? (skrócona interpretacja tego koanu) na „81 Tajemnic” (kliknij w obrazek)
Weź udział w konkursie. Napisz swoją interpretację tego koanu i wygraj „81 Tajemnic” z dedykacją i autografami autorów. Powyżej możesz zapoznać się ze skróconą interpretacją koanu, autorstwa Adama.
Zapoznaj się również z naszą drugą książką wydaną w tym roku!
