– Kiedy myślisz o przyszłości a nawet kiedy marzysz – w twojej głowie wyświetla się przecież obraz przeszły. To wspomnienia decyduję o twoim marzeniu. Nie inaczej. Obracasz w myślach jakieś zgrane karty, z których zamierzasz ułożyć nowego pasjansa. Paradoks. Planując, marząc, snując przyszłe wizje tasujesz kilka znanych sobie wspomnień a przecież przyszłość zawsze cię zaskoczy i jeśli sądzisz, że to zaskoczenie jest niemiłe, niewłaściwe i ponadto niepotrzebne, zawsze będzie wbrew tobie.
– Co mam robić w takim razie, nie marzyć, nie planować, nie przewidywać? Przecież to idiotyczne, to jakiś stan apatii, bezproduktywności.
– To usilne próby skontrolowania przyszłości są idiotyczne. Kieruj, steruj, szukaj wiatru, stawiaj żagle, wiosłuj lub zatrzymaj się we flaucie, patrz na niebo, przyglądaj się chmurom i gwiazdom, zawijaj do portu zanim sztorm złamie twój maszt, odpocznij zamiast się złościć, że trzeba było zmienić kurs.