Wujek Olek
Wujek Olek umył twarz i wytarł papierowym ręcznikiem. Często tak postępował. Zaraz po ugotowaniu jakiejś potrawy mył twarz jeszcze w kuchni i dopiero potem siadał do stołu.
– No a właściwie z jakiego powodu ty jesteś taki dobrystyczny wujku? Owszem bywasz sarkastyczny i czasem dziwnie się zachowujesz – jak z tym myciem twarzy, ale generalnie jesteś bardzo pogodny. – Stwierdził Łukasz przyglądając się apetycznej zupie w garnku. – Mógłbyś, jak człowiek, umyć twarz w łazience i wytrzeć ręcznikiem, ale nie, ty musisz w kuchni i w papier. Przecież to szorstkie jest. – Dodał.
– Dobrystyczny? – Zdziwił się wujek Olek. – A co to właściwie znaczy?
– No, że dobrym jesteś człowiekiem i generalnie dobre rzeczy robisz dla rodziny i w ogóle dla ludzi i to sam z siebie. – Stwierdził Łukasz smakując zupę ugotowaną przez wujka.
– Z jakiego powodu jestem dobry? – Upewnił się wujek Olek. – Mam prostą filozofię. Dobrze jest być dobrym lepiej niż niedobrym, bo bycie niedobrym jest niedobre, a nawet nieprzyjemne przede wszystkim dla tego, kto jest niedobry a bycie dobrym jest dobre, przede wszystkim dla tego kto jest dobry, dlatego dobrze jest być dobrym, bo to dobre jest.
– No a ty jak zwykle jaja sobie robisz, ale wiesz co, to też jest dobre. – Stwierdził Łukasz. – Przyswoiłem.
– No to dobrze. – Mruknął wujek Olek i zaczerpnął chochlą zupę.
Zapoznaj się również z naszą drugą książką wydaną w tym roku!
