Na kogoś tam lecą złote papierki na scenie. Chyba udają radość. Szminki bardzo czerwone. Pomiędzy kotami do adopcji i reklamą trampek z cholewką jest artykuł o gwałtach randkowych. Naiwne dziewczyny. Źli mężczyźni i narkotyki, psychotropy, pigułki gwałtu. Cały system zwabiania.
Gdzieś pomiędzy uwięzione pingwiny w zoo wepchnęły się informacje o lisach hodowanych na fermie, czekających na śmierć w ciasnych klatkach. Giną porażone prądem. Pręt w pysk, pręt w odbyt. Prąd. Śmierć. Sterta obdartych ze skóry ciał.
Taka praca – mówi mężczyzna w drelichu. Taka praca – mówi piękna modelka w futrze z lisa. Jest wyraźnie zmęczona. Sesja foto trwa i trwa. Taka praca – mówi kuśnierz pokazując zgrubiałe palce na tle kołnierza z lisiego futra.
Dalej – zmywacz do lakierów samochodowych oddziela kabaret sprzed trzech lat od olejnego obrazu. Malunek raczej kiepski, infantylnie namalowany, jakoś płasko, nieporadnie ale może taki był zamysł autorki?
86. letnia kobieta przez 25 lat wyszywała obicie do fotela, głównie w słodkie króliczki i sarenkę. Jasne kolory. A jeśli ktoś przyjdzie w gości, potknie się i niechcący rozleje sok wiśniowy? Albo jeśli kot sąsiadów wskoczy znienacka i wybijając w obicie pazury rozprostuje grzbiet? Czy wtedy starsza pani umrze na zawał serca? Czy warto było 25. lat życia zainwestować w te króliczki?
Piosenkarz zaśpiewał i wygrał. Coś wygrał, nie doczytałem, bo wpadły reklamy samochodów, mebli, sushi, podkoszulków, odkurzaczy, obiektywów, pizzy, mrożonek, kurtek, rowerów, latarek i alkoholi. Przecież alkoholi nie wolno?
***
A potem zasnął z telefonem w ręku, a gdy się przecknął usłyszał lecz nie wie czyj to był głos:
– Wszystkie te strony, grupy, profile sam polubiłeś. Każdą z osobna zaakceptowałeś. Teraz cię śledzi algorytm. Teraz już zawsze tak będzie. Teraz gdziekolwiek pójdziesz będziesz śledzony przez twój własny cień, który kiedyś był wyborem. Teraz data twoich urodzin połączy się z datą szczepienia a szczepienie będzie jak ślad na mapie, dokąd pójdziesz pójdzie za tobą jak programy treningowe krok w krok. Jesteś śledzony. Miej pretensje do siebie. Trzeba było nie klikać. Ale zważywszy, że nie uciekniesz ani przed algorytmem, ani przed systemem ani przed sobą i skłonnością do klikania może jednak wyjdź z matrixa. Tylko nie mów, że nie wiesz jak? Nie udawaj. Tyle razy już próbowałeś, że mógłbyś być kustoszem tego doświadczenia i jednocześnie bramkarzem, który dalej nie wpuszcza. Ha, ha ha. To było ironiczne ha, ha, ha.
Zapoznaj się również z naszą drugą książką wydaną w tym roku!
