– Czemu siedzisz na balkonie sama, mamo?
– Muszę chwilę odpocząć.
– Odpocząć? – zdziwił się syn. – Z jakiego powodu? Czy jesteś zmęczona nami, twoimi dziećmi? – spytał.
– Odwróciła głowę i być może lekko zaczerwieniły się jej policzki a może powieki?
– Nie, nie jestem zmęczona wami. Jestem zmęczona pracą, obowiązkami, codziennością, po prostu życiem. Moja mama powtarzała: życie to nie bajka i miała rację – uśmiechnęła się gorzko.
– Czy w takim razie ja, kiedy dorosnę, też będę siadał w samotności żeby na chwilę odpocząć od pracy, obowiązków, życia – mamo?
– Nie synku, ty nie będziesz miał tak ciężko. Pracuję żebyś miał inne, lepsze życie.
– A jeśli się mylisz matko? A jeśli kłamiesz i wszyscy dorośli doskonale wiedzą, że życie to nie bajka? W takim razie wolę już umrzeć niż mieć smutne życie – powiedział.
– Co ty mówisz, synku? – krzyknęła ale było już za późno.
_________________________________________
wcześniejsze koany
więcej o tym temacie
_________________________________________
zapraszamy na stronę naszej księgarni
oraz na stronę Instytutu Kognitywistyki
Zapoznaj się również z naszą drugą książką wydaną w tym roku!
