– Moc? – Matka zdziwiła się.
– Moc. – Przytaknęła Nan Nan lin.
– Zatem o mocy chcesz rozmawiać, moja droga? – Matka Ann Ann shi zwróciła się w stronę dziewczyny.
– Tak czcigodna matko. Potrzebuję mocy jak niczego na świecie. Chcę być silna – stwierdziła Nan Nan lin.
– Moc to ekspresja; siła; odporność; potęga; wytrzymałość lecz również energia; nasilenie i forma. Najciekawszy jest ten odstani synonim, słowo forma. Oznacza ono budowę i strukturę czegoś, lecz również kształt i plan tworzenia. Lecz, gdy odniesiemy słowo forma do istoty ludzkiej, będzie ono oznaczać zarówno ciało jak i zdrowie, tężyznę fizyczną jak i stan psychiczny. W jakiej jesteś formie? Jak pięknie ukształtował cię Bóg? Jak się dzisiaj czujesz? W jakim jesteś stanie? Ach te słowa. Ile ze sobą niosą znaczeń.
– Chciałabym móc o sobie powiedzieć, matko: Mam tę moc – Nan Nan lin przysunęła swoją poduszkę w stronę mistrzyni jakby chciała tym gestem wyrazić gotowość do przyjęcia choćby części jej energii.
– Oczywiście, że masz tę moc a jakżeby inaczej? – Zaśmiała się Ann Ann shi. – Czy gliniany dzban, który stoi pod ścianą, dopytuje garncarza o swoją moc? Ależ ma moc. Jest dzbanem. Czy rudy kot, który śpi obok, na poduszce zwraca się do swego Boga z prośbą o napełnienie energią? Jest kotem. Jest energią, która w tej chwili czuwa. Czy woda szemrząca opodal w naszym strumieniu zastanawia się nad swoją siłą, narzekając, że jej nie ma? Jest wodą. Tutaj jest źródełkiem ale niebawem będzie się nazywała Mekong, jeszcze za chwilę: Morze Południowochińskie aż wreszcie stanie się oceanem. Forma to natura, natura to pierwotna siła. Masz ją w sobie. Każdy byt ją ma, każda stworzenie, każda istota. I każda istota ma nieco inną energię. Moc herbaty skupia się w jej smaku i aromacie. Moc pszczoły skupia się w jej pracy dla ula i w radości z pobierania kwiatowego pyłku. Moc owczarka, który mieszka w naszym klasztorze, zaklęta jest w radości i wierności, którą obdarza ludzi. Nie możesz chcieć rzeczy, którą już masz. To głupie Nan Nan lin.
– Ależ nie mam, matko. Ciągle czuję się niepewna, waham się, jestem uległa i często się podporządkowuję a najgorsze jest to, że nie wiem czego chcę? – Odpowiedziała Nan Nan.
– Moc to również wzorzec, szablon, prawzór, archetyp. Gdy opisujesz swoją energię jaki kreślisz wzór droga Nan Nan lin?
– Słabości, niepewności, niewiary w siebie? – Dziewczyna zastanowiła się pocierając oczy jakby za chwilę miała się rozpłakać.
– Otóż, kiedy słyszę: wahanie, uległość, podporządkowanie, brak zdecydowania – widzę gałęzie wierzby i kwiaty wiśni, delikatnie kołyszące się na wietrze. Ich moc jest delikatnością i uległością wobec wiatru. Ale jakże są silne: wierzba i wiśnia! Słyszę strumyk, który ulega kamieniowi i skręca. Potem niżej, na chwilę podporządkowuje się woli rolnika, który jego energią zalewa pole ryżowe. Jakaż jest moc w strumieniu! Widzę naszego psa, który śpi spokojnie lecz w każdej chwili jest gotów walecznie obronić swoje terytorium. Moc jest w tobie. To co nazywasz wahaniem, uległością, podporządkowaniem, brakiem zdecydowania – jest mocą. Nie możesz, nie powinnaś zmienić się w kogoś innego, gdyż wtedy utracisz moc.
– W takim razie jak mam wydobyć tę moc, matko? Jak mam jej używać?
– Przecież tłumaczę, posłuchaj uważnie. Siekiera nie narzeka, że nie jest bambusowym płotem; a płot nie porównuje się do ptaka, który na nim usiadł; ptak nie zazdrości kotu, który na niego się zaczaił. Ja, Ann Ann shi, nie chcę być jak mistrz Kan lu, ani jak radosna, młoda Nan Nan lin. Twój kłopot z mocą polega na tym, że się porównujesz zamiast się odróżniać.
Weź udział w konkursie. Napisz swoją interpretację tego koanu i wygraj „81 Tajemnic” z dedykacją i autografami autorów. Poniżej możesz zapoznać się ze skróconą interpretacją koanu, autorstwa Adama.
Ale o co chodzi? (skrócona interpretacja tego koanu) na „81 Tajemnic” (kliknij w obrazek)
Zamów „81 Tajemnic” w przedsprzedaży (kliknij w obrazek)
Zapoznaj się również z naszą drugą książką wydaną w tym roku!
