– Tyle tajemnic. Czasem po prostu nie znajduję słów, co tam słów… Nie znajduję myśli ani uczuć by wyrazić moje… zdziwienie, rozczarowanie, smutek.
– Smucisz się z powodu tajemnic? – zdziwił się. – Tajemnice są piękne.
– Owszem bywają piękne, zwłaszcza wtedy, gdy zostają odkryte lecz sama świadomość, że nigdy nie odkryjemy najważniejszych tajemnic jest dla mnie oszałamiająca, rozczarowująca i w jakimś sensie bolesna – poruszyła głową spoglądając w zamglony sad za oknem jakby na coś czekała, co wyłoni się z mlecznej poświaty.
– Jakich tajemnic nie odkryjemy nigdy? – spytał.
– Na przykład tajemnicy życia – odpowiedziała wciąż wpatrując się we mgłę za oknem.
– Tajemnica życia jest jak mgła. Tak długo nas niepokoi i przyciąga dopóki nie opadnie. – Zbliżył się i położył jej dłoń na swojej piersi. – Ciepło, ciepło sprawi, że mgła się rozwieje – powiedział.
_________________
Zapoznaj się również z naszą drugą książką wydaną w tym roku!
