Ludzie przychodzą i odchodzą. W gruncie rzeczy niewiele jest osób, które zostają z nami na długo, a jeszcze mniej tych, które zostają na zawsze. Sądzisz, że syn lub córka zostaną? Uważasz, że mąż lub żona będą z tobą na zawsze?
Nie zawsze śmierć nas rozdziela. Nie musi to być dramatyczne rozstanie. Nie jest to również jakiś rodzaj klęski, opuszczenia, rozerwania więzów. Po prostu dorosły syn ma inne sprawy na głowie. Córka układa się z trzecim facetem, tym razem w Barcelonie. Czasem dzwoni.
Owszem teraz twoja maleńka córeczka ma trzy latka albo lat trzynaście, ale już za chwilę, ani się obejrzysz, wyjedzie na studia do Madrytu. Potem zmieni je na Bilbao i wreszcie wyląduje w Barcelonie. Zakochana i jednocześnie nieszczęśliwa w kolejnym toksycznym związku, tym razem z Baskiem o marokańskich korzeniach.
Sądzisz, że mąż, bardzo lojalny i oddany ci, wierny i zawsze związany z rodziną nigdy się nie oddali? Nie, nie musi to być straszna choroba Parkinsona ani romans z sekretarką. Wystarczy typowy, nasz, rodzimy alkoholizm, do którego tak trudno się przyznać latami. Codzienne piwka, kolacyjne winka, świąteczne wódeczki zrobią swoje. To co było uciążliwością w jego czterdziestym roku życia w pięćdziesiątym stanie się nie do zniesienia lub nawet jeśli będzie znośne, spustoszy jego zdrowie – to fizyczne i umysłowe.
Nie, nie są to czarne wizje ani złowrogie krakanie. Nie ma w tym również pesymizmu, przeciwnie jest radosne zrozumienie. W dorosłość człowieka wpisane są rozstania. Jeśli w dzieciństwie mieliśmy szczęście – przygotowano nas do pożegnań, do utraty, do zmienności. Jeśli nie, tym gorzej dla nas – z trudem znosimy nieuchronne, nieuniknione, nieodwracalne. W skrajnych przypadkach pojawia się gorycz.
Tymczasem świadomość utraty, nieuniknionego końca relacji, naturalnej zmienności – jest jednym z najbardziej wyzwalających doznań, poza granicą którego kryje się wolność. Wolność natomiast prowadzi do spokoju, spokój zaś do radości.
___________
Zapoznaj się również z naszą drugą książką wydaną w tym roku!
