Rzekł mistrz Lao Dan do swego ucznia Zhu Biao:
Weź odpowiedzialność. Twoimi sprawami zajmiesz się tylko ty. Nie jesteś już dzieckiem. Sprawami dziecka zajmują się dorośli. To ich obowiązek. Dorośli sądzą, że wiedzą lepiej, co jest dobre dla dziecka. Czasem to prawda. Mają przecież doświadczenie i wiedzę, których dzieciom brak. Jednakże dziecko również rozpoznaje swoje potrzeby. Na tym tle rodzą się rodzinne konflikty. Czy dziecko zawsze powinno być posłuszne swoim rodzicom tylko dlatego, że oni są dorośli? Kiedy dziecko staje się dorosłe?
W tym rzecz. Dorosłe staje się z chwilą, gdy bierze odpowiedzialność za siebie a także za innych, których dotyczą jego wybory, decyzje oraz brak decyzji.
Co to jest odpowiedzialność w takim razie? Wiarygodność, mój uczniu, a także pewność, a także zdolność do brania pod uwagę innych istnień, a także zasobność, czyli moc, energia, środki prowadzące do celu. Dziecko ich nie ma, gdyż dopiero stanie się posiadaczem zasobów. Nauczy się zasoby zdobywać, wymieniać, kupować, oszczędzać, zapracowywać.
Dorosły, dorosły świadomy, dorosły dojrzały, dorosły przebudzony sam dla siebie jest celem. Cel znajduje w sobie a nie na zewnątrz. Oto prawdziwa dojrzałość. Na tym polega prawdziwa odpowiedzialność
Jedyny przyjaciel, który nigdy cię nie opuści – to ty. Jedyny, o którego musisz dbać zawsze i wszędzie – to ty sam.
Oddychaj. Dopóki oddychasz, twój przyjaciel – ciało jest z tobą. Dopóki oddychasz twój umysł może przekazywać ciału, czego chce dusza.
Oto prawdziwa odpowiedzialność. Odnajdywać cel w sobie a potem stawać się jego urzeczywistnieniem.
Zapoznaj się również z naszą drugą książką wydaną w tym roku!
