– Prawda, mamo, prawda urodziłam się pierwsza?
– Tak córeczko, to prawda. Urodziłaś się pierwsza, o cztery minuty. Ale jesteście bliźniaczkami, to niewielka różnica.
– Widzisz, widzisz, jestem pierwsza, czyli jestem starsza! Nie ważne, że cztery minuty ale pierworodna to ja! – Natalia uniosła głowę do góry z nieskrywaną dumą i z całej siły odepchnęła siostrę, która natarła na nią z poduszką.
– Przestańcie! – Matka uniosła głos. – Jakie to ma znaczenie, która z was jest pierworodna? Jesteście bliźniaczkami i to jednojajowymi. Jesteście identyczne. Do ósmego roku życia praktycznie tylko ja was rozróżniałam. Potrafiłyście oszukać nawet ojca i robicie tak nadal, czasem dla żartu, a czasem jeśli jest wam to na rękę. Nie zaprzeczajcie! – Matka uniosła rękę powstrzymując dziewczynki od kolejnej lawiny słów. Nadaremnie. Zdążyła jeszcze dodać: – Doskonale wiem, że tak robicie. – Gdy lawina ruszyła.
– Pani od biologii pokazywała nam film – Natalia nie dawała za wygraną – z małymi wilczkami. Ten, który rodzi się pierwszy jest najsilniejszy i najodważniejszy. Pierwszy wychodzi z norki, pierwszy dokazuje i pierwszy zjada, to co upolowała matka. Tak samo jest z kotami, psami i ludźmi. Pierworodne dzieci są odważne a reszta to tchórze. – Stwierdziła buńczucznie i walnęła siostrę jaśkiem.
– Dobrze, może i jestem troszeczkę młodsza – Marysia starła się przydusić siostrę do kanapy – podkreślam: troszeczkę ale jestem niemniej odważna od ciebie. – Puściła siostrę by złapać oddech. – Pamiętasz jak bałaś się odpowiedzi z matematyki? I kto wtedy za ciebie odpowiadał, głąbie?
– Co? Czego ja się dowiaduję? Więc miałam rację! Ciągle te zabawy w podmiankę. Jesteście po prostu oszustkami! – Matka chwyciła ze stołu ścierkę i starała się obie zdzielić po tyłkach lecz zamiast tego wylądowała razem z córkami na kanapie kotłując się, okładając poduszkami i usiłując wyplątać spośród koców i pledów.
– Co się tu dzieje? – W drzwiach stał ojciec jak zwykle zdzwiony i nieco nie à propos sytuacji, jak to on.
Po chwili spod sterty poduszek i pledów wyłoniła się jedna blond główka, potem druga a na końcu trzecia, nieco większa od pozostałych. Wszystkie z minami niewiniątek.
– Która z nas jest Natalia a która Maria, tatku, bo mamę chyba rozpoznajesz? – Spytała jedna z blond główek.
– Owszem fizycznie czasem was mylę, zwłaszcza gdy uczeszecie się tak samo i obie macie na sobie ulubione, niebieskie sweterki – ojciec odpowiedział bez wahania – ale pierwszą do wszystkiego, nieco bezczelną prowokatorką, jesteś zawsze ty Natalio. Mówiąc wprost ta, która pyta, prowokuje, zaczepia a czasem ściąga, na was obie, kłopoty, to Natalia a przyczajona pod kocykiem, bliżej mamusi, to Maria. – Stwierdził. Z pewnym ociąganiem podniósł poduszkę z podłogi i nagle jednym susem dołączył do kotłowaniny.
Zamów „81 Tajemnic” w przedsprzedaży (kliknij w obrazek)
Ale o co chodzi? (skrócona interpretacja tego koanu) na „81 Tajemnic” (kliknij w obrazek)
Weź udział w konkursie. Napisz swoją interpretację tego koanu i wygraj „81 Tajemnic” z dedykacją i autografami autorów. Poniżej możesz zapoznać się ze skróconą interpretacją koanu, autorstwa Adama.Obrazek
Zapoznaj się również z naszą drugą książką wydaną w tym roku!
