Pirandello

Pirandello – koan

– Ciekawe co o sytuacji we Włoszech i w gruncie rzeczy na całym świecie, powiedziałby Pirandello?

– Pirandello, kto taki? – Zdziwiła się.

– Lugi Pirandello, noblista włoski, poeta, powieściopisarz, dramaturg. Najbardziej lubię jego „Sześć postaci w poszukiwaniu autora” z 1921 roku.

– To powieść? – Znów spytała.

– Nie to dramat, sztuka sceniczna. Do dziś niedościgniona. Bez wyraźnej kompozycji charakterystycznej dla dramatu. Woźny wprowadza w czasie próby teatralnej: Ojca, Matkę, Pasierbicę, Syna, Chłopca i Dziewczynkę oznajmiając, że autor nie dokończył sztuki, w której postaci miały występować. W końcu Sześć Postaci, obserwuje z widowni wykonawców swoich ról. Postacie jednak nie zgadzają się z interpretacją aktorów, aktorzy zaś nie są w stanie wczuć się w położenie osób, które mają odtwarzać na scenie.

– Dziwna sztuka.

– Genialna, córeczko. Pirandello przekazuje nam, że w istocie nie jesteśmy w stanie odczuwać cudzych uczuć a tym samym ich wyrażać. Dlatego wątpi w skuteczną komunikację. Ani teatr, ani literatura, ani nauka a także relacje międzyludzkie, nie mogą oddawać prawdy o drugim człowieku. Rozmijanie się, niezrozumienie, zagubienie to nieuniknione składowe ludzkiego życia. Ponadto nie wiemy ani co jest prawdą ani dokąd zmierza nasze życie.

– A te wszystkie szkolenia z komunikatywności, badania psychologiczne, terapie, testy, ćwiczenia, metody, feedbacki? – Potarła koniec nosa i poprawiła okulary.

– Można jedynie podejmować próby, poszukując autora. – Ojciec zaśmiał się. – Dramat Pirandello został początkowo źle przyjęty, był zbyt trudny nawet dla włoskiej elity, ceniącej dzieła mistrza. A przecież najważniejsze pytanie zawarte jest w samym tytule.

– Jakie pytanie, tatku?

­– Kto jest autorem? – Odpowiedział i po chwili dodał: – A także, gdzie jest autor?

– Autor czego?

– Tego wszystkiego – ojciec zakreślił krąg rozpościerając ręce.

– Więc co by powiedział Pirandello na temat obecnej sytuacji, wirusa i w ogóle? – Zastanowiła się tym razem pocierając ucho jakby kolczyk nagle zaczął jej przeszkadzać.

– Spytałby może: Gdzie jest autor? Kto na tym korzysta? Albo powiedziałby: Jest tak, jak się państwu wydaje. I może dodałby jeszcze: A jak się państwu wydaje?


Zamów „81 Tajemnic” w przedsprzedaży, a dostaniesz GRATIS e-booka (kliknij w obrazek)

Obrazek posiada pusty atrybut alt; plik o nazwie preorder22-1024x768.jpg

Ale o co chodzi? (skrócona interpretacja tego koanu) na „81 Tajemnic” (kliknij w obrazek)

Obrazek posiada pusty atrybut alt; plik o nazwie CIER81_instrospekcja-1024x683.jpg
Być może poszukiwanie autora – o którym pisze Pirandello – to poszukiwanie Boga, absolutu, stwórcy, demiurga. A może chodzi o poszukiwanie siebie… – zobacz dzisiejszą interpretację.

Obrazek posiada pusty atrybut alt; plik o nazwie KONKURS2-1024x734.jpg

Weź udział w konkursie. Napisz swoją interpretację tego koanu i wygraj „81 Tajemnic” z dedykacją i autografami autorów. Powyżej możesz zapoznać się ze skróconą interpretacją koanu, autorstwa Adama.Obrazek

Obrazek posiada pusty atrybut alt; plik o nazwie introspekcja-1024x902.jpg

Zamów najnowszą książkę!

Światło w mroku. Jak pomagać sobie i innym w obliczu lęku i traumy wywołanych wojną?. - Maciej Bennewicz, Anna Prelewicz
Udostępnij:

Zapoznaj się również z naszą drugą książką wydaną w tym roku!

Wolna i szczęśliwa. Jak wyzwolić się z toksycznego związku. - Maciej Bennewicz, Anna Prelewicz
Udostępnij:

Maciej Bennewicz

Założyciel i pomysłodawca Instytutu Kognitywistyki. Twórca podejścia kognitywnego m.in w mentoringu, tutoringu, coachingu oraz Psychologii Doświadczeń Subiektywnych. Artysta, pisarz, socjolog, wykładowca, terapeuta, superwizor.