Wnuczka powiedziała na głos do swojej siostry, też wnuczki, nieco markotnej tego dnia:
– Nie, wcale nie trzeba skończyć uniwersytetu ani przeczytać stu książek rozpoczynających się od słowa: jak – lub tych z działu: Poradniki psychologiczne. Wystarczy mieć na tyle wysoki poziom serotoniny, aby cieszyć się bułką mleczną z rodzynkami. Oczywiście można taką upiec samemu. Jest przy tym sporo roboty – wiadomo – drożdże, masło, dobra mąka, ciepły piec, ciasto musi rosnąć parę razy. Jednakże wystarczy piekarnia na rogu a teraz każda piekarnia robi cudowne wypieki. Konkurencja.
Skąd brać tę serotoninę? Otóż czasami znika, rozpływa się gdzieś w tej mózgowej mazi a pigułka ma ją przytrzymać w komórce nieco dłużej by ta, transmitowała odpowiednie impulsy. Chemiczna iluzja. Medycyna wierzy w chemię i w skalpel, czasem jeszcze w sztuczne biodro z super plastiku i oczywiście w szczepionkę. Medycyna nie wierzy w człowieka. Nie ma zaufania do jego pomysłowości a już tym bardziej do faktu, że bułka maślana zjedzona w radosnym towarzystwie, na przykład razem z wnuczką, upieczona przez dziadka, może tej serotoniny natłuc tyle, że dziadkowi chce się nie tylko drożdże nastawić, ale nawet jogurt dla ukochanej wnusi samemu zrobić. Niemal na palcach liczy bakterie by tylko świeżutki był ten jogurt.
Zaczarować można byle co, aby nam służyło. Siła nie tkwi w supertechnologii smartfonu sprezentowanego na święta w pięknym, matowym pudełku, z nadludzkim, ekonomicznym wysiłkiem, na kredyt, który potem ciąży jak kamień u szyi, ale w nadaniu znaczenia mlecznej bułce. W smaku chwili, w radosnym uśmiechu, gdy mlaska się masłem i gdy okruszki spadają po brodzie na stół. Taka jest prawda.
Zapoznaj się również z naszą drugą książką wydaną w tym roku!
