Mnich podniósł brzeg habitu. Wyjął płócienny woreczek i wypuścił mysz wprost na kopiec złotego ziarna w spichrzu.
Po chwili drugi mnich, nieco młodszy, zdjął z pleców worek z wojłoku. Ostrożnie go rozsupłał i wyjął ze środka rudego kota. Kot rozejrzał się. Obwąchał drewnianą powałę i zniknął podobnie jak mysz.
– Nic z tego nie rozumiem – odezwał się trzeci mnich, przyjezdny, z innego klasztoru, który dopiero drugi dzień przebywał w gościnie.
– Czego nie rozumiesz? – spytał starszy mnich.
– Ziarno, mysz, kot. Nie rozumiem. W naszym klasztorze cieszylibyśmy się, że ziarno jest wolne od szkodników.
– Otwórz trzeci worek, który masz na plecach a zrozumiesz.
_____________________________________________________________
zapraszamy na Dekalog – Dialog (2.0) powtórzenie trzech pierwszych modułów w nowej, warsztatowej formie: 8 grudnia
_____________________________________________________________
inne koany
starsze koany
zapraszamy do naszej księgarni
strona Instytutu Kognitywistyki