Wysokie loty – koan dla Kasi C.

Aparat tlenowy. Szczelność. Ustabilizowanie. Najważniejsze rzeczy. Ustabilizowanie, wyrównanie lotu. Dwa spadochrony. Specjalny, miękki kewlar odporny na niskie i wysokie temperatury. Obu będzie doświadczał. Już jest minus 42 stopnie Celsjusza. Wszystko wielokrotnie przetestowane. Gdy zniży lot, gdy przyspieszy zrobi się gorąco. Piekielnie gorąco.

Usłyszał głos w słuchawkach wbudowanych w hełm. Głos z bazy na Ziemi.

– Wysokość 41 kilometrów 752 metry. Nie wznoś się wyżej Alan. Czas wypiąć się z uprzęży. Już jesteś rekordzistą. Pokonałeś Feliksa o ponad trzy kilometry. Odbiór!

– Nie zamierzałem nikogo pokonywać – powiedział. – Chcę wznieść się tak wysoko jak to możliwe.

– Jesteś już cholernie wysoko, Alan. Żaden człowiek nigdy nie wzniósł się na taką wysokość wprost z ziemi, w samym skafandrze. Czas skakać, Alan.

Zapadło milczenie.Słyszał własny oddech. Wszystkie urządzenia pracowały perfekcyjnie. Po wypięciu najważniejsze będzie ustabilizowanie lotu. Nie może wpaść w wir. Żadnego koziołkowania.Nie może zemdleć. Najważniejsze ustabilizować lot. Jak ustabilizować pozycję przy szybkość 1320 kilometrów na godzinę? Teoretycznie wie jak to zrobić.Teoretycznie. Żadnego mdlenia. Żadnej utraty przytomności. Ustabilizowanie lotu. Pozycja. Utrzymanie pozycji.

– 42 kilometry 257 metrów, Alan. Już czas. Wypinaj się. To polecenie. Odbiór. Alan, do cholery! Odbiór!

– Przystępuję do procedury wypięcia z uprzęży – odpowiedział. – Zwalniam zaczep A. Wolny. Zwalniam zaczep B. Wolny. Zwalniam zaczep C. Wolny. Do zobaczenia na dole.

Skoczył.

_______________________________________