Matka Anna Anna shi usiadła krzyżując nogi. Tym razem zajęła miejsce wśród kobiet na sali. Zrezygnowała z podwyższenia.
– Chciałyście abym powiedziała coś na temat złości. Złość jest pierwszą widoczną oznaką cierpienia. Poprzedzają ten moment nieświadomość, w końcu niepewność i zaprzeczenie. – Matka Ann Ann shi dotknęła dłonią siedzącą najbliżej kobietę, mieszkankę pobliskiej wsi, która od dawna przychodziła na jej wykłady. – Zaprzeczanie trwa niemal przez cały czas doznawanego cierpienia. Złość, agresja, przemoc pomagają zepchnąć żal i smutek w głąb duszy. Człowiek zły i agresywny sprawia wrażenie silnego. Budzi lęk ale w efekcie zostaje sam. Ludzie zaczynają go unikać. Wtedy staje się na krótko jeszcze silniejszy. Udaje moc. Okazuje władzę. Przez moment budzi respekt.
W więzieniu, tak w więzieniu, – po sali rozszedł się szmer zdziwienia – w tym okropnym miejscu istnieje hierarchia i władza, co gorsza jest władza oficjalna, stanowi ją system więzienny i strażnicy, lecz równie represyjna i niekiedy wielekroć gorsza jest władza nieformalna, stanowiona przez samych więźniów. Rządzą gangi, grupy nacisku, liderzy kontrolujący przemyt towarów zza krat. Jeden gang zwalcza drugi, jedna grupa rywalizuje z drugą. Powstaje sieć nieformalnych relacji pomiędzy oficjalnymi strażnikami a władzami podziemia. Owszem, członkowie gangów nie mogą wyjść zza krat lecz w obrębie murów więzienia – rządzą. Rządzą dzięki sile i uzależnieniu pozostałych. Rządzi lęk, największy i najpotężniejszy władca. – Po sali rozeszło się westchnienie przypominające żałobny tren.
– Co może począć kobieta, która dostała wyrok za kradzież niewielkiej sumy pieniędzy z firmowej kasy, albo inna, która w rozpaczy uderzyła zbyt mocno męża psychopatę, który zmarł w wyniku zadanej rany? – Wśród zebranych rozszedł się kolejny szmer, tym razem głośniejszy i bardziej chaotyczny. Szeptem wymieniano imiona kobiet, mieszkanek okolicznych wsi i miasteczek, które trafiły do więzienia lub nadal odbywały karę. Matka Ann Ann shi kontynuowała:
– Taka kobieta albo ulegnie i przyłączy się do gangu albo musi współpracować z systemem. Gdy zostanie przyjęta do gangu, jeśli nie ma w sobie dość odporności i siły staje się pariaską, najniższą w hierarchii, popychadłem ale ma szansę przeżyć. Może też współpracować ze strażniczkami i donosić na inne więźniarki lecz wtedy, jeśli nie ma dostatecznej ochrony, może zginąć lub co najmniej odnieść poważne rany na ciele i na duszy. Trzecim wyjściem jest agresja, nieprzewidywalna, nieokiełznana. Agresja, której boją się najgorsze łotrzyce i najniebezpieczniejsze więźniarki. Agresja, która przekracza granice. Agresja wariatki. Taka szalona kobieta jest zdolna to wszystkiego i dlatego wszyscy się jej obawiają łącznie ze strażniczkami. Obroną jest bunt. Nieokiełznany i nieukierunkowany. Już rozumiecie?
Złość i agresja skrywają bezsilność. Pod bezsilnością kryje się żal i smutek a jeszcze głębiej jest bezradność. W jakim więzieniu żyjesz? Wobec czego czujesz się bezradna? Wobec kogo jesteś bezsilna? Oto dzisiejsze pytania. Metafora więzienia towarzyszy wielu z was. Metafora? Czyż więzieniem dla niektórych tu obecnych nie stało się małżeństwo, dla innych praca lub molestujący szef, ojciec alkoholik lub nietolerancyjna rodzina, sąsiad, własna siostra, matka a nawet dzieci? Chcecie z pewnością rady. – Znów odgłos westchnienia, który rozszedł się po sali.
– Rada jest nadzwyczaj prosta i wyjątkowo skuteczna, pomimo trudności jaką odczuwamy przeżywając bezradną złość. Pozwól sobie na żal, wejdź w smutek, zagłęb się w bezradności. W źródle jest lekarstwo. W początku jest odpowiedź. Tylko tam.
Ale o co chodzi? (skrócona interpretacja tego koanu) na „81 Tajemnic” (kliknij w obrazek)
Zamów „81 Tajemnic” w przedsprzedaży (kliknij w obrazek)
Zapoznaj się również z naszą drugą książką wydaną w tym roku!
