Remigiusz i Leokadia
***
– A może ty, drogi kocie, masz złudzenie ponadprzeciętności? – Leokadia spytał podchwytliwie.
– Według badań – kot Remigiusz uśmiechnął się, choć w przypadku kota trudno jednoznacznie uznać co jest uśmiechem a co po prostu lekkim napięciem wibrysa – osoby o mniejszej inteligencji oraz słabszej wiedzy ogólnej mają tę skłonność. Uznają siebie za jednostki mądrzejsze od innych, lepiej wykształcone i łatwiej nawiązujące przyjaźnie. Tak jest z większością kierowców, którzy sądzą, że są mistrzami kierownicy w porównaniu do innych. Ale…
– Ale? – Powtórzyła Leokadia.
– Osoby faktycznie lepiej wykształcone i bardziej kompetentne raczej zaniżają swoją samooceną wobec osób, które uznają za jeszcze bardziej kompetentne od siebie, ale bezbłędnie wychwytują wszelkich pyszałków i buców, którzy biją egocentryczną pianę wokół. Fakty, moja droga.
– No a ty? – Spytała.
– Ja? – zdziwił się kot Remigiusz. – Ja, po pierwsze jestem kotem, więc badania na ludziach dotyczą mnie tylko w jakiejś części, po drugie to moje piąte wcielenie, więc sięgam pamięcią czasów bardzo odległych, kiedy to Einstein publikował swoją pierwszą pracę i nikomu nie śniła się druga wojna światowa ani loty na księżyc. Swoją drogą, że też im nie przyszło do głowy, że pierwsza wojna światowa to było tylko preludium do drugiej? To dopiero złudzenie! Ludzie lubią złudzenia i słabo uczą się na błędach, zwłaszcza tych historycznych. To dopiero jest egocentryzm i ślepota! Nie inaczej teraz, tylko się rozejrzyj wokół.
– Rozglądam. I co takiego mam zobaczyć? – Leokadia obejrzała się za siebie.
– No jak nie widzisz, no to trudno. Co ja poradzę? A potem będą gorzkie żale, że świat się zawalił tak niespodziewanie. Nic się nie dzieje niespodziewanie tylko trzeba umieć patrzeć i zawczasu brać nogi za pas. – Kot ziewnął i zasnął.
Zapoznaj się również z naszą drugą książką wydaną w tym roku!
