Nieoczywiste myśli kota Ludwika
No i trudne takie pytanko mam: Jak możesz otworzyć się na zaufanie, przyjaźń i szacunek?
Wobec kogo?
Nie, nie chodzi mi Dorotę lub Mariolę, z którymi obgadujesz Sabinę. Nie chodzi o Sabinę, która nadaje na męża i po dwóch kieliszkach wina wyznaje ci miłość i że cię nie opuści aż do śmierci bardziej niż twój Łukasz, na którego też nadaje. Są ludzie godni szacunku wokół ciebie, im zaufaj. Rozejrzyj się, zauważ, doceń.
Być może nie jest to profesor zwyczajny chemii organicznej na politechnice, znajomy twego szwagra; ani sąsiad, erudyta nagrodzony za najdłuższy limeryk pisany cyrylicą; ani nawet pani doktorowa z naprzeciwka. Być może ktoś tak zwyczajny jak ja, kot dachowy, szarobury sierściuch?
No i przecież…zaufanie to stan osobistego bogactwa. Nikt, kto się czuje biedny nie potrafi zaufać, gdyż boi się, że może stracić więcej niż mógłby zyskać.
Twój kot Ludwik
Zapoznaj się również z naszą drugą książką wydaną w tym roku!
