– Czy my jesteśmy kosmitami? – Zastanowił się krasnal.
– Nic z tych rzeczy. My jesteśmy magiczni a dla ludzi pozostajemy co najwyżej dziwakami – stwierdził mistrz Qi-nol. – To zasadnicza różnica czy pochodzisz z cywilizacji pozaziemskiej, czy też jesteś ziemianinem niezwykłym, jak my.
– No a kosmici? Kosmici przecież żyją wśród nas i najpewniej nas inwigilują – zaniepokoił się krasnal.
– Raczej chyba nie. Na tym polega paradoks Fermiego. – Mistrz poprawił czapkę na szczycie głowy.
– Czyj paradoks? – Zaciekawił się krasnal.
– Paradoks Enrico Fermiego, włoskiego fizyka i noblisty dotyczący nieobecności kosmitów. – Stwierdził mistrz.
– I co takiego on wymyślił, ten fizyk włoski?
– Fermi twierdził, że ogromna rozległość kosmosu oraz 13,7 miliarda lat od powstania Wszechświata sugerują, że powinno istnieć wiele zaawansowanych technicznie pozaziemskich cywilizacji. Jednak takiemu rozumowaniu przeczy brak zaobserwowanych dowodów ich istnienia. W związku z tym albo nasze rozumowanie jest nieprawidłowe i rozwinięte cywilizacje są znacznie rzadsze niż sądzimy, albo nasze metody obserwacji są chybione. Jeśli metody są błędne może się okazać, że cywilizacja ludzka poszukuje niewłaściwych śladów lub dokonuje nietrafnych założeń.
– Na przykład jakich? – Krasnal przyglądał się uważnie mistrzowi.
– Na przykład szuka istnień według własnej miary, na obraz i podobieństwo swoje – mistrz poprawił okulary na nosie.
– W takim razie, my krasnale, jak najbardziej jesteśmy kosmitami – stwierdził krasnal – gdyż ludzie nie dostrzegają nas, właśnie z powodu swoich założeń. Nie widzą nas, gdyż uznali nasze istnienie za bujdę. Nie widzą nas, dlatego dla nich nie istniejemy.
– Może rzeczywiście masz rację? – Zastanowił się mistrz. – Fakt faktem…czego ludzie nie widzą, tego nie uznają lub zabiera im mnóstwo czasu odkrycie, że na przykład Ziemia obraca się wokół Słońca albo, że przyczyną chorób są niewidzialne bakterie. Nie widzą też własnej nieświadomości dlatego stają się niewolnikami stereotypów.
– No, przecież tłumaczę – rzekł krasnal zadzierając nos do góry – czego nie widzą, tego nie mają a nawet jak mają, to nie uznają!
__________________
Zapoznaj się również z naszą drugą książką wydaną w tym roku!
