Sentencje kota Ludwika wypowiedziane do niejakiego Janusza, mieszkańca wsi Rumianówka Anno Domini 2021
– I teraz cię zadziwię, Janusz, zapewne. – Rzekł kot Ludwik. – Większość ludzi jest podobna do kotów. Ludzie chcą spokojnie żyć; zjeść smaczną kolację; łagodnie, głęboko zasnąć; rano obudzić się w przewidywalnym świecie. Napalić w piecu albo podkręcić kaloryfer. Usiąść na wygodnym fotelu. Pogłaskać się po sytym brzuchu. Przez chwilę w ślad za czymś pobiegać, pohasać a potem zdrzemnąć się i znowu coś zjeść. Tyle. Cała reszta to marketing. Może tamci, w miastach, w hałasie, w ciasnocie, w korkach, w przepychance – muszą mieć więcej gonitwy i blichtru, rywalizacji i puszenia się. To najpewniej kwestia braku gwiazd, Janusz. Oni, tam w miastach prawie nigdy nie widzą nieba.
Ale tutaj, u nas, z dala od zgiełku ludzie po prostu chcą pokroić chleb, usiąść przy stole, przez chwilę pomarudzić i rozwiązać prostą krzyżówkę. To nie jest kwestia braku ambicji, ale prawo zachowania energii. Ludzie są jak koty, gdyż w gruncie rzeczy wiedzą, że życie samo w sobie jest na tyle wymagające a chwilami tak ciężkie, że trzeba oszczędzać energię. I dlatego większość ludzi nie zajmuje się niczym więcej jak tylko małą, cichą stabilizacją. Już dawno wyemigrowali do wewnątrz, do swoich malutkich światów i poprą każdego, kto im to zagwarantuje lub choćby obieca.
Zapoznaj się również z naszą drugą książką wydaną w tym roku!
