– Kiedy pszczoła wraca do ula tańczy fascynujący taniec. Inne pszczoły z jej ruchów, poruszania skrzydłami, pocierania czułkami dowiadują się jak zasobne w pyłek jest miejsce, z którego przeleciała ale co najważniejsze, którędy wiedzie najkrótsza droga do miododajnej łąki lub pola. Taniec to język pszczół. Taniec to również zapomniany język ludzi.
– Jak to, przecież jest wiele szkół tańca. Co ty opowiadasz? Są niezliczone konkursy, programy telewizyjne, turnieje taneczne, filmy, muzyka, balet.
– Niestety to nie jest prawdziwy taniec. Prawdziwy taniec niemal zanikł.
– W takim razie jaki taniec jest, twoim zdaniem, prawdziwy?
– Taki, w którym tańczy duch a nie tylko ciało.
– Jak to rozpoznać?
– Kiedy spojrzysz na gałęzie drzewa z łatwością dostrzeżesz jak tańczą z wiatrem, gdy spojrzysz jak płatki śniegu wirują wokół siebie – dostrzeżesz ich taniec. Gdy zobaczysz dwa młode koty bawiące się nitką, ujrzysz taniec. Kiedy dwoje zakochanych idzie przez park zobaczysz taniec.
– Zakochanych par jest wiele.
– Lecz niewiele potrafi ze sobą tańczyć idąc przez park.
_________________
Zapoznaj się również z naszą drugą książką wydaną w tym roku!
