Kategoria

– To w takim razie wytłumacz mi – młoda stażystka wierciła dziurę w brzuchu Asystentowi Nadpryncypała uzasadniając to uzasadnionym lękiem przed Jego Nadpatrycjuszowską Osobą, która to Osoba mogła przecież, przechodząc przez sekretariat czegoś chcieć od stażystki, o coś zagadać, nawet jeśli jedynym jej obowiązkiem było parzenie herbaty i wynoszenie pudeł pełnych pasków, które non stop […]

– A dlaczego, w zasadzie wszyscy, bez wyjątku ministrowie Nadpryncypała miłościwie nam panującego, to w zasadzie sami idioci? – Spytała stażystka Pruncella z pewną nieśmiałością w głosie a jednak z odwagą godną podziwu, po czym widząc nieokreśloną reakcję na twarzy Asystenta, zwanego Przydupasem samego Jaśnie oświeconego Nadnaczelnika, reakcję mogącą być zarówno zdziwieniem jak i oburzeniem, […]

– Znaki, no cóż, znaki są jak rozsypane kamienie albo kości. – Zaśmiał się B’Ozon Niepogodny. – Wszak jestem czarodziejem, mistrzem przywołań. W zasadzie moją specjalnością powinno być wróżenie z fusów, z rozsypanych kości albo przynajmniej z kart. – Znów zarechotał, uważnie przyjrzał się dziewczynie i spytał: – A jakie znaki przywiodły ciebie do mnie? […]

– A potem wszystko się zmienia. Oczywiście bywają ludzie, których życie toczy się w tym samym mieszkaniu, na tej samej posadzie przez lat trzydzieści pięć i nie zmieniają nawet meblościanki. To dla nich produkuje się tasiemcowe seriale z tysiącem odcinków, w których śledzą losy wciąż tej samej rodziny. Świat z jego sprawami toczy się, wydarza, […]

– Czasem nawiedzają mnie duchy. – Stwierdził B’Ozon Niepogodny, mistrz przywołań. – Rzecz jasna przychodzą najczęściej we śnie, w środku nocy. – I czego od ciebie chcą? – Zaciekawił się Broma Triste. – Och, powodów jest co niemiara, jak z żywymi ludźmi. Jedni oczekują pomocy; inni się mądrzą; jeszcze inni zagubili się pomiędzy światami i […]

– Napoleon Bonaparte, cesarz Francuzów, przejął władzę w drodze zamachu stanu po okrutnych latach rewolucji. Kilka lat później został dyktatorem, tyranem, wreszcie cesarzem i utopił Europę we krwi. Gdy poważył się podbić Rosję, przegrał. – Stwierdził B’Ozon odkładają na bok grubą książkę. – Koniec roku 1813 przyniósł bitwę narodów pod Lipskiem, w której zginęło 55 […]

– Wiesz z jakiego powodu tak wielu ludzi interesuje się tymi wszystkimi celebrytami, aktorami, influencerami, jutuberami? – Spytał B’Ozon Niepogodny, mistrz przywołań. – Wydaje mi się, że wiem. – Stwierdził ostrożnie Broma Triste, po czym odpowiedział pytaniem na pytanie. – Bo chcieliby być nimi? – Otóż to, trafiłeś w dziesiątkę! Według badań przeprowadzonych przeze mnie […]

– Są ludzie, którzy produkują kajaki, tak kajaki. Robią to z pasją. Drewniana skorupa a potem żywica. Są ludzie, którzy pieką pizzę i to w ceglanych piecach opalanych drewnem. Ach ten zapach i chrupki smak. Są też tacy, którzy w jeden wieczór potrafią skomponować arcydzieło muzyczne oraz inni, którzy wprowadzają wielki statek do małego portu […]

– Wiesz, dziś zagadała do mnie klapa do kibla. Nie śmiej się, owszem deska klozetowa. – Stwierdził B’Ozon Niepogodny udając się na spoczynek. – Czyżbyś zwierzał mi się z jakichś doznań natury fizjologicznej? – Broma Triste skrzywił się na samą myśl o tym, że B’Ozon za chwilę opowie mu o swoich przygodach w łazience, lecz […]

– Wiesz co jest zarazem najsłabszym i najsilniejszym ogniwem wszystkich przedsięwzięć, także tych długotrwałych jak sprawowanie władzy? – B’Ozon Niepogodny zrobił tajemniczą minę. – Brak planu albo plan nazbyt szczegółowy? – Zastanowił się Broma Triste nakrywając do stołu. Na kolację były jego ulubione racuchy z jabłkami.  – Człowiek jest najdziwniejszym ogniwem wszelkich przedsięwzięć i planów. […]

– Wiesz na czym polega władza absolutna? – Spytał B’Ozon. – Z grubsza wiem, ale ty masz pewnie na to swoją, jak zwykle dziwną, teorię. – Zaśmiał się Broma Triste. – Początkowo zaczyna się niewinnie. Księciunio, często nie bez powodu, dochodzi do wniosku, że wie lepiej co jest dla ludzi dobre. – Nie bez powodu? […]