Bajki kota Ludwika (dla dorosłych i czasem dla dzieci) *** – Widzę, że markotny jesteś Janusz. Opowiem ci bajkę. – Zaproponował kot. – Dobra. – Zgodził się Janusz. – Pastuszku, pastuszku, dokąd idziesz? – Spytał wilk. – A jeszcze kawałek. Owieczki prowadzę. – Odpowiedział pastuszek. – A nie jesteś zmęczony, spragniony? – Zastanowił się wilk. […]
*** Janusz i kot *** – I ty się Janusz nic nie bój – rzekł kot Ludwik. – Ty pomyśl o dyktatorze, który wszystko musi kontrolować, który układa swe plany w obolałej, siwej głowie i rozgląda się nerwowo, gdyż zewsząd węszy zdradę. No to pacyfikuje jak może każdego wobec kogo ma choćby cień wątpliwości, ale […]
Janusz i kot *** – No i się porobiło. – Janusz wyłączył stary telewizor. – Nic się nie porobiło, od wielu lat tak jest. – Stwierdził kot Ludwik. – Pracowałem kiedyś w mediach i… – Pracowałeś w mediach? Jakim cudem? – Zdziwił się Janusz. – Człowieku, gdzie ja nie pracowałem. I pamiętam te komitety redakcyjne, […]
Janusz i kot *** – Sprawiedliwości, to ty raczej Janusz, nie oczekuj. – Zaczął kot Ludwik. – Kiedyś pracowałem w sądzie… – Pracowałeś w sądzie? Jakim cudem? – Zdziwił się Janusz. – Człowieku, gdzie ja nie pracowałem. – Kot uniósł grzbiet, po czym ułożył się wygodnie i kontynuował. – Bo widzisz w sądzie liczy się […]
Janusz i kot *** – Strach i trwoga, mówisz? – Janusz zastanowił się nad słowami kota Ludwika. – Nie ma innej przyczyny z powodu, której ludzie są tacy podli a w zasadzie obojętni? – I po chwili dodał. – Kiedyś widziałem taki głupi film. Wyłączyłem po kilku minutach. Nie lubię. Był o żywych trupach, o […]
Janusz i kot *** I kiedy pani Onufrowicz wyszła Janusz usiadł przy piecu i rzekł: – Cokolwiek ona tu wyczyniała, czary to, czy błogosławieństwa – chyba podziałało, bo spokojniejszy jakiś jestem. Nie mogłaby ona jakichś czarów nad Polską, ojczyzną naszą uczynić? Kot Ludwik wstał. Zakręcił koci piruet, położył się i znowu wstał jakby w pobliżu […]
Janusz i kot *** – Wezwali mnie na komendę, a jak, za pogwałcenie przepisów o stanie wyjątkowym. No i będę miał sprawę w sądzie grodzkim. – Janusz był w dziwnie radosnym nastoju. – Za co? – Kot Ludwik zaciekawił się bardziej nastojem Janusza niż nawet jego opowieścią. – Za znieważanie funkcjonariusza na służbie i to […]
Janusz i kot *** – A właściwie to jak się chronić przed cudzym, złym okiem? – Janusz spojrzał się wymownie na kota Ludwika i dodał: – Bo to widzisz łatwo tak mądrzyć się i niby doradzać ale co to za rada jak nie ma rozwiązania? – Chciałbyś rozwiązania? Gotowca chciałbyś, Janusz? – Kot zaśmiał się […]
Janusz i kot *** Janusz krzątał się po kuchni przygotowując kolację: – Nie żeby się wywyższał, czy, nie daj boże, ideli…, ide ali…, ile…- – Idealizował – dokończył kot Ludwik. – No właśnie – przytaknął Janusz – ale chodzi mi o to, że jak trzeba było – to sąsiadom pożyczałem zboże na zasiew, i to […]
*** Janusz i kot *** – Proszę powiedzieć, ale tak serio, bardzo panią lubię – Janusz zaczął niepewnie – to znaczy jesteśmy dobrymi sąsiadami, droga pani Onufrowicz, ale czy pani rzeczywiście jest tą, no…wiedźmą, szeptuchą jak mówią czy inną czarownicą? Zapadła cisza. Pani Onufrowicz rozkroiła drożdżówkę z jabłkami i kruszonką, ułożyła równiutkie kawałki na talerzu […]
*** Janusz i kot *** – Pani Onufrowicz, sąsiadka, która sprowadziła się do Rumianówki nie wiedzieć skąd i właściwie nie wiadomo, kiedy, rzekła: – Janusz, nie idź tam, tutaj zrobimy co należy w ten dzień. – Nie idź Janusz. – Powtórzył kot Ludwik, który ku zaskoczeniu Janusza również w obecności pani Onufrowicz zaczął gadać ludzkim […]
*** Janusz i kot *** – Widziałem, jak ludzie potrafią z końcówki ołówka zrobić małe cudeńka. W graficie, skubańcy, wyrzeźbią słonia albo Statuę Wolności, wieżę Eiffla albo głowę tygrysa. – Rzekł kot Ludwik. – Inni potrafią zbudować żaglowiec w butelce, ulepić rzeźbę z piasku albo ręcznie zapisać „Podróże Guliwera” Jonathana Swifta w książce o rozmiarach […]